วันอังคารที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(กลอักษรล่มฟ้า 6)


"อยู่ใกล้ชาดก็แดง อยู่ใกล้หมึกย่อมดำ"

กลอักษรล่มฟ้า 6
หวังเจวี๋ยเหริน-เกาเฟย

หากคิดจะพัฒนาองค์กร ต้องคิดเปลี่ยนแปลง
การเปลี่ยนแปลงต้องออกไปจากกรอบเดิม
กรอบเป็นตัวกำหนดขอบเขตให้การทำงานชัดเจนง่ายดายขึ้น
แต่กรอบก็เป็นตัวขวางในการรังสรรค์สิ่งใหม่ ๆ
หากคิดจะเปลี่ยนแปลง จึงต้องกล้าที่จะออกจากกรอบ

การเปลี่ยนแปลง อาจมีผู้คนที่เห็นด้วย อาจมีผู้คนที่เฉยชา และอาจมีผู้คนที่ต่อต้าน
การเปลี่ยนแปลงไม่ใช่เรื่องง่าย จึงต้องกล้าและพร้อมที่จะล้มเหลว 

แต่ถ้าไม่กล้าเปลี่ยนแปลงก็ต้องยอมรับกับสิ่งเดิม และ ยอมถูกกลืนไปกับระบบเก่า


ต้นเรื่อง

กลอักษรล่มฟ้า เป็นนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ยุคสมัยราชวงศ์ถัง เป็นเรื่องราวของคดีลึกลับรายหนึ่งที่ทั้งไร้หลักฐาน ไร้พยานรู้เห็น มีเพียงอักษรเลือดสี่คำ ที่คำสุดท้ายยังเขียนไม่จบ "หลาน ถิง เทียน กาน..." กลับกลายเป็นคดีใหญ่ที่ปั่นป่วนวุ่นวายทั้งราชสำนัก เขียนโดย หวังเจวี๋ยเหริน แปลโดย เกาเฟย 6 เล่มจบ น่าติดตาม

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"นักปราชญ์คำนวณเป็นพันเป็นหมื่นย่อมมีพลาดสักครั้ง ผู้โง่เขลาคำนวณเป็นพันเป็นหมื่นย่อมมีถูกต้องสักครั้งเช่นกัน"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด



ไม่มีความคิดเห็น: