รู้หน้าไม่รู้ใจ (รามเกียรติ์ ๐๑๘)

เหล่าหนึ่งตัวเป็นคนธรรพ์

หน้านั้นเป็นหน้าคชสีห์

เหล่าหนึ่งหน้าเป็นยักขินี

ตัวเป็นนาคีฤทธิรอน

เหล่าหนึ่งตัวเป็นเหรา

หน้านั้นเป็นหน้าไกรสร

เหล่าหนึ่งตัวเป็นวานร

หน้าเป็นมังกรขบฟัน

กล่าวถึงพญากาลนาคาคิดแค้นสหมลิวันที่ยกทัพมารุกรานสร้างดินแดนอยู่ในใต้มหาพิภพบาดาล จึงวางแผนยกทัพไปรบกับสหมลิวัน  เรียกนาคเสนาทั้งสี่มาสั่งการให้ตระเตรียมทัพ นาคเสนาทั้งสี่เกณฑ์เหล่านาคจัดกระบวนทัพแล้วสั่งให้เหล่าทัพต่าง ๆ แปลงตัวแตกต่างกัน ประกอบด้วย ตัวเป็นคนธรรพ์หน้าเป็นคชสีห์ ตัวเป็นนาคหน้าเป็นยักษ์ ตัวเป็นเหรา(ครึ่งนาคครึ่งมังกร)หน้าเป็นสิงโต ตัวเป็นลิงหน้าเป็นมังกร และตัวเป็นผีโปร่งหน้าเป็นเสือโคร่ง ถืออาวุธครบครันรอยกทัพไปรบสหมลิวัน

เป็นผู้บริหาร ต้องรู้จักผู้ใต้บังคับบัญชา
อย่ามอบหมายภารกิจ เพียงแค่ฟังแต่เสียงร่ำลือว่าดีว่าเก่ง
แท้จริงอาจเป็นของปลอมไม่ใช่ของจริง
บางคนหน้าตาดี ใสซื่อบริสุทธิ์ แต่จิตใจกลับตรงข้าม
บางคนน่ารัก เจ๊าะแจ๊ะน่าเอ็นดู แต่เบื้องหลังอาจตรงข้าม
บางคนเรียนมาสูง สารพัดสารพันหลักสูตร แต่ความรู้กลับตรงข้าม

หากแต่หลายคนหน้าตาดูไม่ได้ ทั้งขี้เหร่ทั้งน่าชัง แต่จิตใจกลับตรงข้าม
หลายคนเรียนมาน้อย ไม่ผ่านการอบรมหลักสูตรทุกระดับ แต่ความรู้ความสามารถกลับตรงข้าม

ผู้บริหารพึงศึกษาคนให้ลึกซึ้งกว่าเพียงดูหน้าตา ดูวัยวุฒิ ดูคุณวุฒิ
ผู้บริหารพึงพบทวนสภาวะจิตใจ ความรู้ความสามารถที่แท้จริง ของบุคคลนั้น ๆ ก่อนจะมอบหมายภารกิจสำคัญ

จะได้ไม่พบคนทำงานที่ รู้หน้าไม่รู้ใจ