ความชอบ (รามเกียรติ์ ๐๐๙)

เมื่อนั้น
พระสยมภูวญาณเรืองศรี
ได้ฟังนนทกพาที
ภูมีนิ่งนึกตรึกไป
ไอ้นี่มีชอบมาช้านาน
จำจะประทานพรให้
คิดแล้วก็ประสิทธิ์พรชัย
จงได้สำเร็จมโนรถ

กล่าวถึงนนทกมีหน้าที่ล้างเท้าเหล่าเทวดา ณ บันไดเขาไกรลาส ถูกเหล่าเทวดากลั่นแกล้งอยู่เป็นนิตย์ บ้างก็ตบหัวลูบหน้า บ้างก็ถอนเกศาจนผมโกร๋นไปทั้งหัว นนทกดูเงาตนเองแล้วก็ให้แค้นใจนักจึงไปเข้าเฝ้าพระอิศวรทูลขอพรให้มีนิ้วเพชรมีฤทธิ์ที่จะชี้ใครก็ให้สิ้นชีวีไป พระอิศวรได้ฟังก็ดำริว่านนทกนั้นมีความชอบมานานจึงประทานพรให้ ต่อมานนทกได้อาศัยนิ้วเพชรทำร้ายสังหารเหล่าเทวดาจำนวนมาก พระอิศวรจึงมีพระบัญชาให้พระนารายณ์ไปสังหาร พระนารายณ์แปลงเป็นหญิงล่อหลอกให้นนทกร่ายรำตาม เผลอใช้นิ้วเพชรชี้ตนเอง ก่อนสิ้นชีพนนทกต่อว่าพระนารยณ์ว่า ตนเองมีแค่สองมือไหนเลยจะสู่สี่กรของพระนารายณ์ได้ พระนารายณ์จึงสาบให้นนทกไปเกิดใหม่ มีสิบเศียรสิบพักตร์ยี่สิบกร แล้วพระนารายณ์จะอวตารไปเป็นเพียงมนุษย์สองกรตามไปฆ่านนทกให้จงได้ นนทกจึงไปเกิดเป็นทศกัณฑ์ ส่วนพระนารายณ์อวตารเป็นพระราม

เป็นผู้บริหาร เมื่อจะให้อำนาจยศถาบรรดาศักดิ์แก่ผู้ใด

อย่าเห็นแก่ความดีที่ทำมานาน 

อย่าเห็นแก่ความชอบที่ทำมานาน

ความดีที่ทำมาอาจเป็นเพียงความดีส่วนตน

ความชอบที่ทำมาอาจเป็นเพียงความชอบส่วนบุคคล

เมื่อจะมอบตำแหน่งที่มีอำนาจให้ ต้องพิจารณาความสามารถ

เมื่อจะมอบตำแหน่งที่มีอำนาจให้ ต้องพิจารณาความมีคุณธรรม

บุคคลที่มีความสามารถ จึงจะพัฒนางานก้าวไกล

บุคคลที่มีคุณธรรม จึงไม่อาศัยอำนาจสร้างผลประโยชน์ส่วนตน

ให้อำนาจแก่พวกพ้อง ไม่พิจารณาความสามารถแลคุณธรรม ก็เท่ากับประพฤติชั่วด้วยตัวเอง