เด็ก-ผู้ใหญ่ (รามเกียรติ์ ๐๖๓)

อันโขนละครมอญรำ

งิ้วหุ่นมวยปลํ้าปรบไก่

หน้าโรงตะโล่งตะลุยไป

ผู้ใหญ่จะดูก็ไม่มี

แต่เหล่าลูกเล็กเด็กน้อย

วิ่งเล่นทุบต่อยกันอึงมี่

บ้างทะเลาะวิวาทชกตี

พี่น้องพ่อแม่ไม่นำพา

เมื่อพระรามเสร็จศึกกรุงลงกา ยกทัพกลับกรุงศรีอยุธยา พระพรต พระสัตรุต และพระมารดาทั้งสามนางเกาสุริยา นางไกยเกษี นางสมุทร จึงเตรียมการจัดพิธีบรมราชาภิเษกให้พระรามขึ้นครองกรุงศรีอยุธยา จึงมีการจัดงานฉลองในเมืองเป็นที่ยิ่งใหญ่ ทั้งการแสดงของเหล่าเทพอัปสรเทวา การแสดงโขนละครงิ้ว เด็ก ๆ วิ่งตามดูกันให้เกรียวกราว บ้างก็ทะเลาะเบาะแว้งชกต่อยกันตามประสาเด็ก ไม่มีพ่อแม่พี่น้องคอยดูแล

ในองค์กรย่อมมีคนทำงานหลากหลายรุ่น

คนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่

คนรุ่นเก่ามากประสบการณ์ คนรุ่นใหม่ทันสมัยวิทยาการความรู้

คนประสบการณ์สูงอาจความรู้ไม่แน่น คนความรู้แน่นอาจขาดประสบการณ์ทำงาน

การมอบหมายงานจึงพึงมีระบบให้คำปรึกษา

ปล่อยให้เด็ก ๆ ทำงานกันเอง ความรู้มากขาดประสบการณ์ อาจละเลงจนเละเทะ

เด็กย่อมมีนิสัยเด็ก คือเน้นสนุกสนานรื่นเริง เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็ทะเลาะเบาะแว้งกัน

มอบหมายให้ผู้ใหญ่ที่ความรู้อาจไม่ทันสมัยแต่มากล้นประสบการณ์เป็นที่ปรึกษา

ปล่อยผู้ใหญ่ทำงานกันเอง ประสบการณ์สูงขาดความรู้ที่ทันสมัย 

ผู้ใหญ่ย่อมมีนิสัยคนแก่ คืออวดดีอวดรู้อวดเก่งไม่ฟังใคร เมื่อไม่ได้ดั่งใจก็โมโหบ่นเอาแต่ใจตนเอง

มอบหมายเด็กที่แม้ขาดประสบการณ์แต่ความรู้ทันยุคทันเหตุการณ์ร่วมทำงานให้คำปรึกษา

จึงไม่ต้องคอยตามแก้ปัญหาในภายหลัง

ที่ควรระมัดระวังคือ เด็กบางคนมีนิสัยผู้ใหญ่

ที่แย่กว่าคือ ผู้ใหญ่บางคนมีนิสัยเด็ก