"คนที่วิปริตแปรปรวนไม่ว่าอยู่ในเวลาและสถานที่ใดล้วนน่ากลัวกว่าผู้คนทั่วไป"
อวสานจิ๋นซี 5
หลงเหยิน-น.นพรัตน์
ความน่ากลัวของมนุษย์กับความน่ากลัวของสัตว์มีความแตกต่างกัน
ความน่ากลัวของสัตว์อยู่บนสัญชาตญาณของสัตว์นั้น ๆ
เมื่อเรียนรู้สัญชาตญาณของสัตว์นั้นแล้ว
มนุษย์ก็รู้ว่าจะหลบหลีกความน่ากลัวของสัตว์นั้นอย่างไร
ความน่ากลัวของมนุษย์อยู่ที่มนุษย์อาศัยเหตุและผลในการตัดสินใจทำหรือไม่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
มนุษย์ด้วยกันจึงต้องอาศัยทั้งเหตุและผลในการหลบหลีกความน่ากลัวของมนุษย์อื่น
สัตว์บ้า เช่น ควายบ้า หมาบ้า คือสัตว์ที่ไม่อาจควบคุมสัญชาตญาณของมันได้
คนบ้า คือมนุษย์ที่ไม่อาจควบคุมความคิดของตนบนเหตุและผลได้
ควายบ้า หมาบ้า จึงน่ากลัว แต่ก็ยังพอหลบหลีกได้
คนมันบ้า น่ากลัวกว่า ไม่รู้จะหลบหลีกอย่างไร
ต้นเรื่อง
อวสานจิ๋นซี เป็นนวนิยายกำลังภายในอิงประวัติศาสตร์ เขียนโดยหลงเหยิน เรื่องราวเป็นช่วงเหตุการณ์ต่อจาก เจาะเวลาหาจิ๋นซี ของ หวงอี้ หลังจากจิ๋นซีฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ การก่อกบฏเกิดขึ้นทั่วทุกหัวระแหงหลงเหยินสร้างให้ จี้คงโส่ว และ หานซิ่น สองสหายเกิดขึ้นในยุทธภพ และต่อมาได้เป็นส่วนสำคัญในการช่วยให้ หลิวปัง ขึ้นครองแผ่นดิน
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"ภายใต้ข้อเท็จจริงข่าวลือย่อมแตกพ่ายไป"
"ไม่ถึงนาทีสุดท้าย ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อาจตัดสินคน"
"ชนชั้นผู้นำ หากพึ่งพาคนใดคนหนึ่งมากเกินไป ก็ยากที่จะเป็นผู้นำที่แท้จริง"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น