วันอังคารที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ปล่อยใจคิด ไม่ติดกรอบ)


"ท้ายสุด มนุษย์ก็ยังคงเป็นสัตว์สังคม"

ปล่อยใจคิด ไม่ติดกรอบ
กวีวุฒิ เต็มภูวภัทร

มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
โดยทั่วไป มนุษย์จะทำตัวให้สอดคล้องกับสังคม
เมื่อสังคมปรับเปลี่ยน แม้จะไม่เห็นด้วย แต่มนุษย์ก็จะโอนอ่อนผ่อนตาม

สังคมจะปรับเปลี่ยนหรือไม่ปรับเปลี่ยน มักเป็นไปตามความต้องการของชนชั้นสูงในสังคม ที่มุ่งเน้นผลประโยชน์ของชนชั้นตนเป็นหลัก

ชนชั้นล่างยังคงจำใจปรับเปลี่ยนหรือไม่ปรับเปลี่ยน เพื่อความสงบสุขของสังคม
แต่ถ้าการปรับเปลี่ยนหรือไม่ปรับเปลี่ยน ถึงจุดอิ่มตัว
ถึงเวลาควรเปลี่ยนแล้วไม่เปลี่ยน ยังไม่ถึงเวลาสมควรเปลี่ยนแต่กลับเปลี่ยน
ท้ายสุด ชนชั้นล่างอาจไม่ยินยอม


ต้นเรื่อง

ปล่อยใจคิด ไม่ติดกรอบ รวมบทความสั้น ๆ ของ กวีวุฒิ เต็มภูวภัทร ที่เสนอเรื่องราวแรงบันดาลใจของผู้นำทางธุรกิจในหลากหลายองค์กร ว่าทุกแห่งล้วนทะลุออกนอกกรอบปกติ ไม่ติดอยู่ในคอขวด เปลี่ยนวิธีคิดจาก ปลาใหญ่กินปลาเล็ก เป้นปลาเร็วกินปลาช้า องคืกรจึงจะสามารถก้าวล้ำหน้าผู้อื่นได้


Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ความสำเร็จก็อาจไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ตราบใดที่ยังยึดติด"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด

ไม่มีความคิดเห็น: