วันเสาร์ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ไล่ตงจิ้น ลูกขอทานผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต)


"เลิกหาข้ออ้างเสียที"

ไล่ตงจิ้น ลูกขอทานผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต
LAI DONG JIN - วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์

ข้ออ้าง คือ สิ่งที่นำมาอ้างสนับสนุนความคิดเห็นหรือการกระทำของตน
ผู้คนจะหาข้ออ้างเมื่อ ไม่ต้องการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ควรทำ
ผู้คนจะหาข้ออ้างเมื่อ ต้องการทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ไม่ควรทำ
ผู้คนจะหาข้ออ้างเมื่อ ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งล้มเหลว
ผู้คนจะหาข้ออ้างเมื่อ เกิดภาวะไม่เชื่อมั่นในตนเอง
ผู้คนจะหาข้ออ้างเมื่อ ท้อแท้ ตกอยู่ในภาวะหมดกำลังใจ

ผู้คนจะหาข้ออ้างเพียงเพื่อให้ตนสบายใจ ก็แค่หลอกตัวเอง
เลิกหาข้ออ้างเสียที


ต้นเรื่อง

ไล่ตงจิ้น ลูกขอทานผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต วิลาวัลย์ สกุลบริรักษ์ แปลจาก Beggar Child ที่เขียนโดย LAI DONG JIN เป็นหนังสืออัตชีวประว้ติของไล่ตงจิ้น ซึ่งเคยเป็นขอทาน มีพ่อตาบอดที่เป็นขอทาน มีแม่กับน้องชายคนโตปัญญาอ่อน น้องเล็ก ๆ ที่ต้องดูแล พี่สาวที่ช่วยขอทานและท้ายสุดต้องถูกขายไปเป็นโสเภณี เพื่อได้เงินมาส่งให้ไล่ตงจิ้นได้เรียนหนังสือ เขาต่อสู้กับชีวิตที่แสนยากลำบากจนได้รับตำแหน่งบุคคลดีเด่นแห่งไต้หวัน


Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"การเปลี่ยนแปลงตนเองย่อมง่ายกว่าการเปลี่ยนแปลงผู้อื่น"

"ผมต้องเลิกหาข้ออ้างเสียที"

หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@พงษ์ศักดิ์ ฉิ่งสุวรรณโรจน์
ข้ออ้าง = ข้อแก้ตัว


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด

ไม่มีความคิดเห็น: