วันพฤหัสบดีที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ผู้ชนะสิบทิศ 2)


"หมากรุกนั้น เมื่อฝ่ายเขารุก ก็เป็นธรรมเนียมที่เราจะขยับขุนหนี"

ผู้ชนะสิบทิศ 2
ยาขอบ

ผู้คนย่อมมีทั้งคิดผิดและคิดถูก 
ผู้คนจึงมีโอกาสทำผิดพลาด ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
เมื่อรู้ตัวว่าผิดไม่ควรดึงดัน เมื่อรู้ตัวว่าพลาดต้องหยุดเพื่อประเมินสถานการณ์ใหม่

ผู้บริหารบางคนกลัวเสียหน้า ชอบดันทุรัง
พวก…ตายเป็นตาย…น่ะ ตายมาเยอะละ


ต้นเรื่อง

ผู้ชนะสิบทิศ นวนิยายกึ่งประวัติศาสตร์ ผลงานชิ้นเอกของยาขอบ เป็นเรื่องราวของนักรบผู้มีนามว่า จะเด็ด ผู้ได้ชื่อว่าเป็น ผู้ชนะสิบทิศ เมื่อขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าบุเรงนองแห่งกรุงหงสาวดี จะเด็ดผู้เก่งกล้าสามารถในเชิงรบ ขณะที่มีทีเด็ดในเชิงรัก หญิงงามมากหลายพากันหลงเสน่ห์จะเด็ด ทำให้นวนิยายนี้มีรสชาติ เล่มนี้ฟังแบบหนังสือเสียง ของ Meb

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ถึงหากเอาชนะได้ ไพร่พลก็ยับเยินลงไปบ้าง ตามวิสัยสงคราม"

"ห่วงหน้าระวังหลังอยู่ดังนี้ จึงมิอาจกระทำสิ่งใดให้เด็ดขาดลงไปได้"

"เป็นกษัตริย์มหาศาลนี่ รังตัวให้ชอบมิใช่ของง่าย ทำการหยาบถึงไม่สุขุมแล้ว ก็รังแต่จะมีคนหยัน"

"อย่าเพิ่งคิดเอาม้าแลกม้า โคนแลกโคน เรือแลกเรือเลย เบี้ยเรามากกว่าเป็นต่อก็ย่อมเอาเบี้ยแลกเป็นสองเป็นสามเอาตามเชิงเถิด"

"ท่านดูเพียงผลไม่ดูเหตุแลดูผล"

"พึงแตกฉานในเล่ห์อุบาย คือรู้ในเล่ห์"

"เขาคดให้คดตามเขาซื่อให้ซื่อตาม"

"การชนะด้วยฝีมือนั้น ควรจะปีติให้ยิ่งกว่าการชนะด้วยอุบาย"

"วิสัยเกลือไม่เลือกว่าก้อนใหญ่หรือเล็ก ย่อมครองความเค็มอยู่ในรสเดียวกัน"


หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@องอาจ จันทร์จรัสสิน
ขุนบุกประชิดได้ การบุกคือการรับที่ดีที่สุด

@Suriya Sathienkit-umpai
บางครั้งไม่ควรไล่บี้ไล่หมาจนตรอก
ไม่สู้ก็ตายอย่างเดียว บางทีสู้ก็อาจมีทางรอด


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด


ไม่มีความคิดเห็น: