วันพุธที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(THE MARTIAN เหยียบนรกสุญญากาศ)


"ไม่มีใครอยากตายอย่างโดดเดี่ยว"

THE MARTIAN เหยียบนรกสุญญากาศ
ANOY WEIR-ยุทธวีร์ ยุทธวงศ์ชัย

ในองค์กร
ทุกผู้คนย่อมหวังผลสำเร็จของงาน หากแต่งานย่อมไม่สำเร็จเสมอไป

คนย่อมยินดีเมื่อตนทำงานสำเร็จ เมื่องานที่รับผิดชอบได้รับผลดีเด่น
และคนย่อมผิดหวังเสียใจ เมื่องานที่รับผิดชอบล้มเหลว

เป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี ต้องร่วมรับผิดชอบเมื่อผลงานของทีมสำเร็จหรือล้มเหลว  เมื่องานล้มเหลว ต้องไม่เอาตัวรอด ไม่ปล่อยให้ผู้หนึ่งผู้ใด รับผิดแต่ผู้เดียวอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

เป็นผู้บังคับบัญชาที่ดี ต้องร่วมรับผิดชอบเมื่อผลงานของผู้ใต้บังคับบัญชาสำเร็จหรือล้มเหลว 

เป็นผู้บังคับบัญชาที่ดี ไม่พึงเลือกรับแต่ความชอบ เมื่องานล้มเหลว ต้องไม่เอาตัวรอด ไม่ปล่อยให้ผู้ใต้บังคับบัญชา รับผิดแต่ผู้เดียวอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

ผู้บังคับบัญชาหลายคน หลบเลี่ยงรับความผิด มีแต่หาทางให้ผู้อื่นตายแทน


ต้นเรื่อง

เมื่อนาซาสั่งยกเลิกภารกิจสำรวจพื้นผิวดาวอังคาร หลังจากพายุทรายลูกมหึมาพัดถล่ม นักบินอวกาศคนหนึ่งไม่สามารถเดินทางกลับฐานที่ตั้งได้ทันเวลาที่ยานอวกาศจะทะยานกลับโลก ทุกคนบนยานและบนโลกต่างคิดว่า นักบินผู้นั้นตายไปแล้ว หากแต่เขายังมีชีวิตอยู่ และพยายามที่จะมีชีวิตต่อไปบนดาวอังคารที่ปราศจากออกซิเจน อาหารและน้ำ เขาจะต้องหาหนทางติดต่อกับโลกและขอรับความช่วยเหลือเพียงลำพีงบนดาวอังคาร

หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@ปรารถนา ประสงค์ดี
ใช่ แต่บางครั้งเราก็เลือกไม่ได้ มาคนเดียวไปคนเดียว กรรมของแต่ละคน

@Jackky Ball
ต้องตายหมู่เหรอ


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด





ไม่มีความคิดเห็น: