หกสิบปีผ่านพ้น วัยวาร
เพียรเพื่อชนสราญ ทั่วหน้า
เป็นแบบอย่างสืบสาน รอบน่าน เมืองแฮ
ขอจุ่งสุขเจิดจ้า อย่าได้ทุกข์เลย
โคลงสี่สุภาพ บทนี้แต่งขึ้นเพื่อสนองตอบต่อคำร้องขอของแพทย์หญิงรจนา ขอนทอง ผู้อำนวยการโรงพยาบาลกำแพงเพชร ในฐานะผู้รับผิดชอบจัดงานเลี้ยงเกษียณอายุราชการให้ข้าราชการเขตสุขภาพที่ ๓ ในวันที่ ๕ กันยายน ๒๕๖๒ ที่ โรงแรมน้ำทองน่าน จังหวัดน่าน เพื่อนำไปจัดทำของที่ระลึกแจกผู้เกษียณอายุราชการ
คุณหมอรจนากำชับว่าขอให้เขียนกลอนเอาแค่ ๔ บรรทัด เมื่อจะเขียนจึงได้ปรับแนวเป็นเขียนเป็นโคลงสี่สุภาพ ซึ่งเข้าใจว่าเคยเขียนเล่น ๆ ตั้งแต่เป็นเด็กนักเรียนแล้วก็ไม่เคยเขียนอีกเลย
เมื่องานจัดที่จังหวัดน่าน จึงอยากมีคำว่า น่าน ติดมาด้วย น่านคำนี้ไม่ได้หมายถึงจังหวัดน่านหากแต่หมายถึง เขตแดน ตามความหมายในพจนานุกรม เพื่อความเข้าใจจึงควรกำกับด้วยคำแปล
๖๐ ปีผ่านไป ถึงวาระพ้นหน้าที่
ทุกท่านทำเพื่อสุขภาพประชาชนทั่วหน้า
ขอสานต่องาน ที่ทุกท่านทำมา ไปทั่วเขตแดน
ขอท่านจงมีความสุข อย่าได้มีทุกข์ใด ๆ เลย
หมายเหตุ
แต่น่าจะผิดคิวนิดหน่อย เมื่อนำไปเป็นภาพใส่กรอบมอบให้ผู้เกษียณ แทนที่จะเป็นรูปผู้เกษียณ ดันเป็นรูปผู้เขียน ผู้เกษียณรับไปก็คง งง ๆ ว่าจะเอารูปนี้ไปทำไม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น