วันเสาร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2562

พูดมาก (รามเกียรติ์ ๐๓๘)



พุ่งซัดอาวุธเป็นห่าฝน
จะต้องปลายขนก็หาไม่
ถึงทั้งสามภพจบแดนไตร
กูจะเกรงผู้ใดอย่าพึงคิด
กลัวแต่พระสยมภูวนาถ
พระนารายณ์ธิราชจักรกฤษณ์
กับธำมรงค์พระอิศวรทรงฤทธิ์
ที่ติดนิ้วน้อยนางมา

ทศกัณฐ์บังคับให้มารีศปลอมตัวเป็นกวางทองไปหลอกให้นางสีดาหลง นางสีดาร้องขอให้พระรามตามจับกวางทอง แม้รู้ตัวว่าอาจโดนหลอกพระรามก็จำใจติดตามมารีศไป แต่ก็สั่งให้พระลักษมณ์เฝ้าดูแลนางสีดา มารีศหลอกเลียนเสียงพระรามร้องเรียกให้พระลักษมณ์ช่วย พระลักษมณ์ทัดทานว่าโดนหลอก นางสีดาก็ยืนยันให้พระลักษมณ์ไปช่วยพระราม เมื่อพระลักษมณ์จำใจไป ทศกัณฐ์จึงได้โอกาสเข้าลักพาตัวนางสีดา กล่าวฝ่ายนกสดายุผู้เป็นสหายท้าวทศรถคิดถึงพระราม จึงเดินทางมาเยี่ยมเยียน พบทศกัณฐ์กำลังอุ้มนางสีดาหนีไป จึงตรงเข้าช่วยเหลือ ต่อสู้กับทศกัณฐ์เป็นสามารถ ทศกัณฐ์ไม่อาจทำอันตรายนกสดายุได้ ด้วยความย่ามใจนกสดายุคุยอวดทศกัณฐ์ว่า ตนเองไม่เคยกลัวใคร ในสามโลกนี้กลัวแต่พระนารายณ์กับแหวนที่นิ้วนางสีดาซึ่งได้รับประทานมาจากพระอิศวร เท่านั้น ทศกัณฐ์ได้ยินดังนั้นจึงถอดแหวนจากนิ้วนางสีดา ขว้างใส่สดายุ ถึงแก่ความตาย

ในการทำงาน
ควรพูดเท่าที่จำเป็น ไม่พูดมาก
พูดมากมีหลายแบบ

พูดมาก แบบพูดไปเรื่อยเปื่อย พูดหาสาระมิได้
พูดมาก แบบพูดคนเดียว ไม่เว้นจังหวะให้คนอื่นพูดบ้าง
พูดมาก แบบแย่งคนอื่นพูด ไม่สนใจฟังใครกำลังพูดเรื่องอะไร
พูดมาก แบบชอบสอนผู้อื่น รู้ทุกเรื่องดีกว่าใคร ๆ
พูดมาก เหล่านี้จึง สร้างความรำคาญ

พูดมาก แบบพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด พูดแล้วงานเสียหาย
พูดมาก แบบพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด พูดแล้วผู้อื่นเสียหาย
พูดมาก แบบพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด พูดแล้วตนเองเสียหาย
พูดมาก เหล่านี้จึง สร้างความเสียหาย

บางครั้งพูดน้อยก็อาจได้สาระมากกว่าพูดมาก
บางครั้งไม่ต้องพูดก็อาจได้สาระมากกว่าพูด

อยู่กับผู้ใต้บังคับบัญชา ควรให้โอกาสผู้ใต้บังคับบัญชาพูดบ้าง
อยู่กับผู้บังคับบัญชา ควรฟังมากกว่าพูด

หมายเหตุ  กับผู้บังคับบัญชาที่บ้าน ไม่ถามไม่ต้องพูด




ไม่มีความคิดเห็น: