สัญญา (รามเกียรติ์ ๐๓๔)

ซึ่งพ่อพากันออกมารับ

จะให้กลับไปครองราชฐาน

ก็จะเสียความสัตย์ปฏิญาณ

พระผู้ประทานโลกา

อันพระองค์บัญชาประกาศิต

ดั่งเหล็กเพชรลิขิตแผ่นผา

ตรีโลกจะกระหายนินทา

แก้วตาจงฟังพี่พาที

หลังพระรามอภิเษกกับนางสีดา ท้าวทศรถคิดจะให้พระรามขึ้นครองกรุงศรีอยุธยาแทน นางค่อมกุจจีซึ่งมีความแค้นที่เคยโดนพระรามแกล้ง ได้ยุยงนางไกยเกษีทวงสัญญาจากท้าวทศรถที่ให้ไว้เมื่อครั้งไปปราบยักษ์ปทูตทันต ขอให้พระพรตผู้เป็นโอรสขึ้นครองเมืองก่อนพระราม และให้พระรามไปเดินดงเป็นเวลา 14 ปี ท้าวทศรถมิอาจปฏิเสธได้ พระรามจึงออกบวชเป็นฤาษี พระลักษณ์ และนางสีดา ออกบวชติดตามพระรามไปเดินป่า สร้างความเศร้าโศกเสียพระทัยแก่ท้าวทศรถจึงกับสิ้นพระชนม์ ส่วนพระพรตและพระสัตรุดซึ่งครองเมืองไกยเกษอยู่ได้รับสารให้กลับเมืองศรีอยุธยา พบว่าท้าวทศรถตรอมพระทัยสิ้นพระชนม์จากเหตุที่นางไกยเกษีผู้เป็นมารดาก่อเหตุไว้ เมื่อทำพิธีถวายพระเพลิงพระศพ จึงชวนกันทูลเชิญพระมารดาทั้งสองออกติดตามหาพระราม พระลักษณ์และนางสีดา เมื่อติดตามจนพบพระราม จึงทูลเชิญพระรามให้กลับไปครองเมือง พระรามแจ้งพระพรตพระสัตรุดว่า อย่างไรก็ไม่ขอกลับไปครองเมือง จนกว่าจะเดินป่าผ่านพ้นไป 14 ปีตามคำสัญญาเพื่อรักษาสัตย์ของบิดา มิเช่นนั้นทั้งสามโลกก็จะติฉินนินทา

ผู้บริหารหลายครั้งชอบให้คำสัญญา

ให้คำสัญญาอาจเกิดจากความรัก สัญญาเป็นแรงจูงใจ

ให้คำสัญญาอาจเกิดจากความกลัว สัญญาต่างตอบแทน

ให้คำสัญญาอาจเกิดจากความพลาด สัญญาหลอกลวง

(ให้คำสัญญาอาจเกิดจากความคะนอง สัญญาอีกไม่นาน)

คำสัญญาหลายครั้งไม่สามารถปฏิบัติตามได้

สัญญาที่ไม่สามารถปฏิบัติตามได้เรียกว่า ผิดสัญญา

เป็นผู้บริหารเมื่อสัญญาอะไรไว้ พึงปฏิบัติตามสัญญา

เป็นผู้บริหารจึงพึงคิดใคร่ครวญก่อนจะตกปากรับคำสัญญา

ผู้ที่ผิดสัญญา เป็นผู้ที่ไม่น่าเคารพ ไม่น่าเชื่อถือ

ผู้ที่ผิดสัญญา เป็นผู้ที่น่ารังเกียจ