ด้วยเพื่อนตั้งกิจพิธี
วินันตกคีรีภูผา
พระเป็นเจ้าให้พรอสุรา
รุ่งเรืองฤทธากล้านัก
อหังการ์อิ่มเอิบกําเริบใจ
จะผลาญให้บรรลัยทั้งไตรจักร
สำเเดงเเผลงฤทธิ์ฮึกฮัก
ขุนยักษ์ไล่ม้วนแผ่นดิน
วินันตกคีรีภูผา
พระเป็นเจ้าให้พรอสุรา
รุ่งเรืองฤทธากล้านัก
อหังการ์อิ่มเอิบกําเริบใจ
จะผลาญให้บรรลัยทั้งไตรจักร
สำเเดงเเผลงฤทธิ์ฮึกฮัก
ขุนยักษ์ไล่ม้วนแผ่นดิน
บทเริ่มต้นของรามเกียรติ์เริ่มที่ หิรันตยักษ์ซึ่งอาศัยอยู่ ณ ยอดเขาจักรวาล ถือตนว่ามีฤทธิ์กล้าหาญ ทั้งฤาษีเทวาวิชาธรมีความเกรงในฤทธิ์เดช หิรันตยักษ์ตั้งพิธีขอพรจากพระอิศวรให้มีฤทธิ์มากขึ้น เมื่อพระอิศวรประทานฤทธิ์ให้ หิรันตยักษ์เกิดอหังการ์กำเริบใจไล่ม้วนแผ่นดินเอาหนีบรักแร้ลงไปไว้ยังบาดาล
ยักษ์ คืออมนุษย์ที่น่ากลัว ดุร้าย ใจดำอำมหิต แม้ยักษ์บางตนจะพยายามทำตัวให้เป็นเทวดา แม้ยักษ์บางตนจะพยายามปรับเปลี่ยนนิสัยใจคอเพียงใด แต่เมื่อขาดสติสัมปชัญญะ สันดานยักษ์ ที่แท้จริงย่อมแสดงออก
อำนาจ คือสิ่งที่สามารถทำหรือบันดาลให้เกิดสิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ อำนาจจึงเป็นสิ่งที่ผู้คนแสวงหา ยากดีมีจน มิว่าชนชั้นไหน วัยใด ย่อมต้องการอำนาจ หากมีโอกาสย่อมแสดงอำนาจเหนือผู้อื่น
หากแต่อำนาจเมื่อเสพมากเกินไปย่อมยึดติดในอำนาจนั้น เมื่อใดก็ตามที่ให้ผู้คนมีอำนาจมากเกินไป ผู้คนนั้นย่อมลุแก่อำนาจกำเริบเสิบสานแลต้องการอำนาจมากขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด
ยักษ์ที่มีอำนาจจึงยิ่งน่าสะพรึงกลัว
หากแต่อำนาจเมื่อเสพมากเกินไปย่อมยึดติดในอำนาจนั้น เมื่อใดก็ตามที่ให้ผู้คนมีอำนาจมากเกินไป ผู้คนนั้นย่อมลุแก่อำนาจกำเริบเสิบสานแลต้องการอำนาจมากขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด
ยักษ์ที่มีอำนาจจึงยิ่งน่าสะพรึงกลัว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น