คือประเพณี

๑๐๔

อันประเพณีการสงคราม ควรจะให้ทหารซึ่งมีฝีมือออกรบพุ่ง

ให้สามารถก่อน อันแม่ทัพจะยกออกรบก่อนนั้นไม่ควร

 สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 45

ซุนกวนยกทัพมาตั้ง ณ เมืองหับป๋า ได้รบพุ่งกับเตียวเลี้ยวกว่าสิบครั้งก็ยังไม่แพ้ชนะกัน

จิวยี่ให้เทียเภากับโลซกยกทัพมาช่วย ปรึกษากันจะเข้าตีเมืองหับป๋า เตียวเลี้ยวส่งหนังสือ

มายั่วยุว่าได้ทหารเติมมากขึ้นแล้วก็ให้ยกมารบกันเถิด ซุนกวนโกรธนำทหารชุดเดิมออกรบ

กับเตียวเลี้ยว โดนเตียวเลี้ยวตีแตกพ่าย ต้องเสียซงเขียมทหารเอกไป เตียวเหียนที่ปรึกษา

จึงว่าแก่ซุนกวนว่า เป็นเพราะซุนกวนทะนงตัวดูหมิ่นแก่ข้าศึก อันประเพณีการสงครามควรจะ

ให้ทหารซึ่งมีฝีมือ ออกรบพุ่งให้สามารถก่อน อันแม่ทัพจะยกออกรบก่อนนั้นไม่ควร

ในองค์กร

ย่อมมีงานหลายระดับ
บทบาทหน้าที่ของคนทำงานจึง มีหลายระดับ
จึงต้องมีผู้ปฏิบัติงานหลายระดับ

จึงต้องมีผู้บริหารงานหลายระดับ

บทบาทหน้าที่ของคนทำงานจึง แตกต่างกัน

แต่ละบุคคล ย่อมมีความรู้ความเชี่ยวชาญแห่งตน

แต่ละบุคคล ย่อมมีฝีมือแห่งตน

ผู้ปฏิบัติหลายคน ไม่รู้บทบาทหน้าที่ตน

ไม่รู้ความเชี่ยวชาญตน ไม่ตระหนักในฝีมือตน ใคร่แสดงบทบาทผู้อื่น

ผู้ปฏิบัติหลายคนแสดงบทบาทผู้บริหาร

ผู้บริหารหลายคน ไม่รู้บทบาทหน้าที่ตน

ไม่รู้ความเชี่ยวชาญตน ไม่ตระหนักในฝีมือตน ใคร่แสดงบทบาทผู้อื่น

ผู้บริหารหลายคนแสดงบทบาทผู้ปฏิบัติ

องค์กรจึง วุ่นวายสับสน

องค์กร สับสนวุ่นวาย

เพราะคนในองค์กรไม่อยู่ในบทบาทของตน

อย่าไปยุ่งงานผู้อื่น

อย่าให้ผู้อื่นมายุ่งงานตน

ทำให้ถูกประเพณี มันคือประเพณี

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้