ประมาณการ

๓๐

อุปมาเหมือนคนมีสติปัญญากว้างขวาง

ถ้าจะทำการสิ่งใดคะเนการตามสมควร

แม้เห็นว่าการใหญ่ก็ทำให้ใหญ่

ประมาณการน้อยก็ทำแต่น้อย

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 19

เล่าปี่ร่วมลงนามในสัญญากำจัดโจโฉกับตังสิน แต่กริ่งเกรงโจโฉจะรู้ตัว

จึงเสแสร้งแกล้งถ่อมตัวไม่สนใจใยดีการงานทั้งปวง เอาแต่ขุดดินดายหญ้าปลูกผัก

โจโฉได้ข่าวจึงเชิญเล่าปี่ไปสนทนาเพื่อหาพิรุธ ตอนหนึ่งโจโฉอธิบายให้เล่าปี่ฟังว่า

คนมีสติปัญญากว้างขวางต้องรู้จักประมาณการ

การทำงานใดๆ ต้องเริ่มต้นที่ การวางแผน
แผนดี คือแผนที่เกิดจากการวิเคราะห์ปัญหา
แผนดี คือแผนที่รู้เป้าประสงค์ชัดเจน
แผนดี คือแผนที่กำหนดยุทธวิธีเหมาะสม

เป้าหมายใหญ่ แต่ขาดแคลนทั้งเงินและคน
เป้าหมายเล็ก กลับทุ่มเททั้งทรัพยากรและงบประมาณ
งานใหญ่จึงล้มเหลว งานเล็กจึงวุ่นวาย

เพราะไม่รู้จัก ประมาณการ

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้