วันเสาร์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2567

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(เพชรยอดคทา เล่ม 1)


"เมื่อตั้งกฎกติกาเอาไว้ ทุกคนก็ควรเคารพกฎนั้น"

เพชรยอดคทา เล่ม 1
เฉียนลู่ - เปรมสินี หยู

ทุกองค์กรย่อมมีกฎกติกามรรยาท
กฎและกติกา เป็นเรื่องของข้อกำหนดข้อบังคับที่ทุกคนในองค์กรต้องถือปฏิบัติ
มรรยาท เป็นเรื่องของความสุภาพเรียบร้อย ความถูกกาลเทศะ

เมื่อกฎและกติกาไม่ทันสมัย ตกยุค ล้าสมัย ก็อาจปรับเปลี่ยนแก้ไขกฎกติกานั้นให้สอดคล้องกับสถานการณ์ตามข้อตกลงของสังคม

แต่มรรยาท เป็นเรื่องของความความควรไม่ควร ในสถานที่หนึ่ง ในเวลาหนึ่ง ในสังคมหนึ่ง
มรรยาทอาจไม่ชัดเจนเป็นตัวบท และไม่อาจตัดสินความถูกต้องเหมาะสมด้วยความรู้สึกส่วนตน

คนอาจไม่รู้กฎกติกา แต่ต้องรู้จักมีมรรยาท
คนที่ไม่มีมรรยาท มักชอบทำผิดกฎกติกา


ต้นเรื่อง

เพชรยอดคทา ภาคแรก ของนวนิยายชุด สามโฉมงามบรรณาการ อันได้แก่ เพชรยอดคทา, เพชรยอดขุนพล และ เพชรยอดบัลลังก์ แต่งโดย เฉียนลู่ (Qianlv) แปลโดย ทีมงานห้องสมุด 

ชิงหลิง พี่สาวคนโตในสามสาวตระกูลชิง แท้จริงคือ จั๋วฉิง แพทย์หญิงนิติเวชอัจฉริยะอันดับหนึ่งของจีนในยุคปัจจุบัน แต่ชีวิตเธอกลับพลิกผันเมื่อเดินทางผ่านห้วงเวลาย้อนยุคไปในอดีตกลายเป็นบรรณาการระหว่างประเทศพร้อมเพื่อนรัก กู้อวิ๋น เธอจะใช้ความรู้ความสามารถที่ติดตัวไปต่อสู้เพื่อเอาตัวรอดในสังคมที่เพศชายเป็นใหญ่ได้อย่างไร 

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"การโจมตีคือการป้องกันที่ดีที่สุด"

"ได้ทีอย่ารุกสุดทาง"

"ไม่มีใครที่ประสบความสำเร็จได้โดยไร้ที่มา"

"ใกล้น้ำได้ปลา"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด



ไม่มีความคิดเห็น: