"เมื่อทุกหัวใจเปี่ยมไปด้วยความจงเกลียดจงชัง ซึ่งไม่กล้าแสดงออกนอกหน้า การนิ่งเงียบจึงนับว่าดีที่สุด"
รวมเรื่องสั้นชุดเมืองจีน
เพิร์ล เอส บั๊ค - สันตสิริ
การนิ่งเงียบ คือการไม่แสดงออก
การที่ผู้คนไม่แสดงออกอาจเกิดได้จากหลายสาเหตุ อาทิ
- ไม่แสดงออกเพราะไม่กล้า แม้จะเข้าใจประเด็น มีความคิดเห็นส่วนตน แต่ไม่มีความกล้าเพียงพอที่จะแสดงความคิดเห็นของตน จึงได้แต่เงียบ
- ไม่แสดงออกเพราะไม่มีผู้ใดให้โอกาส แม้จะมีความกล้าที่จะแสดงออก แต่ไม่ได้รับโอกาสหรืออาจถึงกับถูกกีดกันมิให้แสดงออก จำเป็นต้องเงียบ
- ไม่แสดงออกเพราะไม่พอใจจะแสดงออก แม้จะมีความคิดเห็น แต่แสดงความคิดเห็นอะไรออกไปก็ไม่มีผู้ใดรับฟัง เมื่อความคิดเห็นไม่มีความหมาย สู้เงียบไว้ดีกว่า
- ไม่แสดงออกเพราะไม่รู้เรื่อง ไม่มีความรู้กับเรื่องนั้น ๆ ถึงกับไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาพูดเขาทำอะไรกัน เงียบแบบไม่รู้เรื่องจริง ๆ
ผู้บริหารบางคน พูดมากกว่าฟัง แสดงความคิดเห็นของตนมากกว่าจะรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น
เป็นผู้บริหารต้องศึกษาผู้คน ต้องเข้าใจผู้คน ต้องให้โอกาสผู้คนในการแสดงความคิดเห็น
การพัฒนาขององค์กร เกิดจากการฟังมากกว่าการพูด
ต้นเรื่อง
รวมเรื่องสั้นชุดเมืองจีน ฉบับ สันตสิริ แปลจากผลงานของ เพิร์ล เอส บั๊ค(Pearl S. Buck) นักเขียนรางวัลโนเบล สาขาวรรณกรรม ซึ่งปกติจะเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตของเมืองจีนที่แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิต ขนบธรรมเนียมประเพณี และต่อเนื่องไปถึงการเปลี่ยนแปลงการปกครอง จึงเสมือนการบันทึกประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของประเทศจีนไว้อย่างน่าสนใจ
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"คนเราคิดว่าอะไรที่แตกต่างออกไปน่าขบขันเสมอ"
"ไม่มีมนุษย์คนใดจะเป็นไทยแก่ตัวเลย"
"ใครเลยจะปลูกข้าวให้งอกงามได้ โดยที่ไม่มีพันธุ์ข้าวจะใช้หว่านเสียก่อน"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น