วันพุธที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2565

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(อุโมงค์มรณะ)


"ความฝัน คือความปรารถนาที่ถูกเก็บกดเอาไว้"

อุโมงค์มรณะ
จี้ฉิง - ซินโป

คนย่อมมีความฝัน
ความฝันของคนเรา มีสองแบบ

หนึ่งคือความฝันที่เป็น ความใฝ่ฝัน
ความใฝ่ฝันคือ ความคิดอยากได้ ความมุ่งหวังในสิ่งที่ต้องการ ความปรารถนาในชีวิต ความใฝ่ฝันทำให้คนมีชีวิตอยู่อย่างมีเป้าหมาย ผู้ที่ไม่มีความใฝ่ฝันจึงเท่ากับคนที่หมดไฟ คนที่หมดไฟก็ไม่ต่างอะไรกับคนตายซาก ไม่อยากเป็นคนตายซากจึงต้องค้นหาความใฝ่ฝันของตนให้พบ แล้วมุ่งหน้าทำให้สำเร็จ

หนึ่งคือความฝันที่เป็น ความเพ้อฝัน 
ความเพ้อฝันคือ ความคิดฝันอย่างลม ๆ แล้ง ๆ เป็นการหมกมุ่นฟุ้งซ่านที่ไม่เป็นแก่นสาร แต่จะอย่างไรผู้คนทั่วไปก็ยังมีความเพ้อฝัน เพราะความเพ้อฝันช่วยให้ผ่อนคลาย ช่วยให้มีความสุขได้ไปวัน ๆ

คนเพ้อฝัน มีความสุขเมื่อได้ฝัน 
คนใฝ่ฝัน จะมีความสุขเมื่อความใฝ่ฝันบรรลุความสำเร็จ

ผู้บริหารบางคนมีความใฝ่ฝันสูง ผู้บริหารบางคนมีแต่ความเพ้อฝัน


ต้นเรื่อง

อุโมงค์มรณะ เป็นนวนิยายชุดสืบสวนสอบสวนของ จี้ฉิง เรื่องราวปริศนาลี้ลับที่เข้ามาพัวพันกับความตายของศพปริศนาในอุโมงค์รถไฟที่กลายสภาพเป็นคลองจากพายุถล่ม เรื่องราวที่ไม่เพียงแค่การพยายามคลายคดีฆาตกรรม แต่ผนวกไปด้วยความสยองขวัญ

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ในหลายกรณี ไม่สามารถแก้ไขด้วยวิธีการใช้หลักเหตุผลเพียงอย่างเดียว"

"สวรรค์ไม่บีบบังคับคนจนหมดสิ้นหนทาง"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด


ไม่มีความคิดเห็น: