ประเพณี (รามเกียรติ์ ๐๖๑)

อันถนนซึ่งจองข้ามสมุทร

ไปต่อยุทธ์ล้างเหล่ายักษี

เป็นทำนบปิดทางวารี

กันที่เภตรานาวาจร

ขอพระองค์จงตัดเสียให้ขาด

ด้วยอำนาจฤทธิ์พระแสงศร

ให้ลึกกว้างเป็นทางสาคร

คงเหมือนแต่ก่อนบุราณมา

เมื่อพระรามเสร็จศึกลงกาชิงนางสีดากลับคืนได้ ปราบเหล่ายักษาทั้งหลายหมดสิ้น ตั้งให้พิเภกขึ้นครองกรุงลงกา จึงกรีฑาทัพเหล่าไพร่พลวานรกลับกรุงศรีอยุธยา พระยาพิเภกให้เปาวนาสูรรักษาเมือง ส่วนตนเกณฑ์ไพร่พลโดยเสด็จพระรามไปยังกรุงศรีอยุธยาด้วย เมื่อกองทัพพระรามเคลื่อนผ่านถนนที่สร้างข้ามมหาสมุทรไปกรุงลงกาแล้ว พระยาพิเภกจึงทูลพระรามว่า อันถนนที่พระรามจองข้ามสมุทรไปลงกานั้นปิดกั้นเส้นทางน้ำและเส้นทางการเดินเรือ ทำให้สัญจรไปมาไม่สะดวก เมื่อจบภารกิจแล้วเห็นควรให้พระรามแผลงศรทำลายถนนให้สภาพกลับไปดั่งเดิมจะเกิดประโยชน์แกอาณาประชาราษฎร์

ผู้บริหารมักสร้างแนวทางปฏิบัติในองค์กร

แลคาดหวังว่าจะเป็นแนวทางปฏิบัติต่อไป

ทั้งคิดว่าตนได้สร้างประเพณีอันดีงามไว้

หลายครั้งแนวทางนั้นเป็นเรื่องดี

หลายครั้งแนวทางนั้นเลวบัดซบ

หลายครั้งแนวทางนั้นเกิดประโยชน์เฉพาะห้วง

กาลเวลาที่ผ่านไป อาจหมดคุณค่า

ผู้บริหารที่มาใหม่อาจมิได้ตรวจสอบทานทวน

ปล่อยให้แนวทางปฏิบัติดำเนินต่อไป

ผู้บริหารที่มาใหม่อาจมิกล้าแก้ไข

ด้วยเกรงว่าจะเป็นการล้มล้างประเพณี

แนวทางเลวบัดซบบางเรื่องบางประเด็นจึงคงทนสถาพรอยู่ในองค์กร

สิ่งที่เลวร้ายเสียหายต่อองค์กร พึงรีบตัดตอนให้จบสิ้น

แม้มิเลวร้าย แต่ไม่เกิดประโยชน์ ยังสูญเสียทรัพยากร พึงรีบตัดตอนให้จบสิ้น

แม้ไม่สูญเสียทรัพยากร แต่ก็เสียเวลา พึงรีบตัดตอนให้จบสิ้น

ยกเลิกประเพณีหลายอย่างที่ไร้ประโยชน์ องค์กรจะพัฒนาก้าวหน้ากว้างไกล

หยุดเกรงใจรุ่นพี่รุ่นพ่อที่สร้างปัญหาไว้เสียที

หมายเหตุ

ตามพจนานุกรม  ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๕๔ 

ประเพณี หมายถึง สิ่งที่นิยมถือประพฤติปฏิบัติสืบ ๆ กันมาจนเป็นแบบแผน ขนบธรรมเนียม