เกราะ (รามเกียรติ์ ๐๐๖)

กับฉัตรแก้วโมลีอุดมเดช
บอกพระเวทวิธีประกาศิต
ถึงจะเกิดพาลาปัจจามิตร
มาประชิดรอบราชธานี
ถ้ายกฉัตรขึ้นกลางพระนคร
ก็บังเเสงทินกรจำรัสศรี
มืดดั่งสนธยาราตรี
ไพรีไม่เห็นบุรินทร์

ท้าวสหบดีพรหมคำนึงถึงท้าวสหมลิวันซึ่งเดิมครองรังกาทวีปแต่เกิดบาดหมางและสู้รบกับพระนารายณ์ พ่ายแพ้ต่อพระนารายณ์หนีไปอยู่ยังเมืองบาดาลทำให้รังกาทวีปกลายเป็นเมืองร้าง ท้าวสหบดีพรหมดำริที่จะสร้างเมืองกลับขึ้นมาใหม่ จึงเสด็จมายังรังกาทวีปเห็นยอดเขานิลกาลาสีดำสนิท มีรังกาอยู่ที่ปลายยอดเขา ดำริว่ายอดเขานี้เห็นจะเป็นหลักชัยเมืองได้ จึงสั่งให้พระวิษณุพรหมเนรมิตเมืองขึ้นมาแล้วตั้งชื่อเมืองว่า กรุงลงกา จากนั้นให้ท้าวธาดาพรหมขึ้นครองกรุงลงกา ประทานนามว่าท้าวจตุรพักตร์แล้วประทานตรีศูล คทาและฉัตรแก้วไว้ป้องกันตัว พร้อมทั้งบอกพระเวทในการใช้ฉัตรแก้ว เมื่อมีศัตรูยกมาประชิดเมืองให้ยกฉัตรขึ้นร่ายพระเวทจะเกิดมืดมิดศัตรูไม่สามารถมองเห็นได้ แต่ฝ่ายตนสามารถมองเห็นศัตรูได้ ท้าวจตุรพักตร์ขึ้นครองกรุงลงกาเป็นต้นวงศ์ของทศกัณฐ์

เมื่อมอบหมายให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไปทำงาน

พึงอำนวยความพร้อมในการทำงานเพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จ

ทั้งต้องพร้อมจะเป็นผู้สนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

ไม่ปล่อยให้ไปทำงานอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

ทั้งต้องเป็นเกราะคุ้มกันภัย ปกป้องรักษา

ไม่ปล่อยให้ต้องสู้รบกับอุปสรรคอย่างไร้ที่พึ่ง

หากหวังผลงาน มอบหมายงานแล้ว

พึงรับผิดชอบทั้งงาน และรับผิดชอบผู้ทำงาน

รับทั้งผิด อย่ารับแต่ชอบ