ไว้ใจ

๑๙๔

เจ้าข้าก็ไม่ไว้ใจกัน นานไปเห็นจะเป็นศึกขึ้นเอง

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ ๘๔ 

          เตงงายวางแผนให้สุมาปองออกท้าเกียงอุยตั้งกระบวนศึก ส่วนตนเองจะลอบเข้าตีค่าย เกียงอุยรู้ทันวางแผนตีกลับจนแตกไปทั้งสุมาปองและเตงงาย เตงงายปรึกษาสุมาปองแล้วส่งตองกิ๋นไปบรรณาการแก่ฮุยโฮขันทีคนสนิทของพระเจ้าเล่าเสี้ยนให้ใส่ความว่า เกียงอุยจะเอาทัพไปเข้าด้วยสุมาเจียว พระเจ้าเล่าเสี้ยนได้ฟังก็แคลงนัก จึงมีหนังสือรับสั่งให้เรียกกองทัพเกียงอุยกลับเสฉวน เมื่อเกียงอุยกลับถึงเมืองเสฉวนก็ทูลถามพระเจ้าเล่าเสี้ยนว่าที่เรียกตนกลับมานั้นมีกิจธุระประการใด พระเจ้าเล่าเสี้ยนจึงตรัสว่า ทรงเห็นว่ากองทัพยกออกไปนานแล้วควรจะได้กลับมาบำรุงทหารเสียก่อน เกียงอุยจึงทูลว่า ตนเกือบจะได้ความชอบอยู่แล้ว ที่ถอยทัพมาก็เพราะกลอุบายของเตงงาย ควรหรือที่พระองค์จะเชื่อฟังอ้ายคนเล็กน้อยปากตลาด  ฝ่ายตองกิ๋นกลับไปรายงานเตงงายว่า  ในเมืองเสฉวนนั้นแปรปรวนหาเป็นขนบธรรมเนียมไม่ เจ้าข้าก็ไม่ไว้ใจกัน นานไปเห็นจะเป็นศึกขึ้นเอง

การศึก

ราชันย์ต้องวางใจแม่ทัพ แม่ทัพต้องไว้ใจนายกอง

เมื่อเคลื่อนทัพ แม่ทัพไม่ต้องฟังคำสั่งจากราชันย์

การทำงาน

เมื่อมอบหมายภารกิจผู้ใดแล้ว ต้องไว้วางใจ

เมื่อมอบหมายภารกิจผู้ใดแล้ว ต้องให้ผู้นั้นมีอำนาจในการตัดสินใจ

ไม่พึงแทรกแซงสั่งการ ติดตามการทำงานจนมิเป็นตัวของตัวเอง

เอาแต่กังวลว่าสิ่งที่ตนทำจะถูกต้องหรือผิดพลาด 

นักมวยที่ต้องคอยเหลียวมองพี่เลี้ยงตลอดเวลา

โอกาสแพ้มีมากกว่าชนะ

คนทำงานที่ผู้บังคับบัญชาไม่มอบความไว้วางใจ

โอกาสล้มเหลวมีมากกว่าความสำเร็จ

หากไม่ไว้วางใจ ก็อย่ามอบหมายงาน

หากมอบหมายงาน ต้องไว้วางใจ

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

          มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

          ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

          ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

          ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

          มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้