วันเสาร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(จากหัวไหล่ ไปถึงเบื้องบน)


"มนุษย์มีความอดทนจำกัด"

จากหัวไหล่ ไปถึงเบื้องบน
สุภัทราพร ตันอธิคม

โบราณว่า อย่าไล่หมาจนตรอก เพราะเมื่อหมาหนีจนสิ้นหนทาง หมาจะหันกลับมาสู้ตาย ร้ายกว่าหมาบ้า
แต่มนุษย์อาจแตกต่าง
ผู้คนที่ถูกผู้ที่เหนือกว่าไล่ต้อนจนหมดสิ้นหนทาง อาจแสดงออกได้สามประการ
หนึ่งคือ ยอมแพ้อย่างไม่มีเงื่อนไข พลันกลับกลายเป็นคนล้มเหลว
หนึ่งคือ ยอมจำนน และแก้ไขปรับปรุงตามที่ฝ่ายเหนือกว่าต้องการ
หนึ่งคือ สู้กลับ แต่สู้อย่างหมาจนตรอก ไม่คำนึงถึงเหตุอันควรไม่ควร

อย่าตอกย้ำซ้ำเติมเมื่อผู้อื่นพลาดท่าเพลี่ยงพล้ำ เปิดแง้มช่องทางให้ผู้อื่นได้มีทางออกบ้าง


ต้นเรื่อง

จากหัวไหล่ ไปถึงเบื้องบน เป็นบันทึกเรื่องราวชีวิตจริงของ ที่ประสบอุบัติเหตุ ถึงขั้นกระดูกคอหัก ร่างกายเป็นอัมพาตโดยสิ้นเชิง เธอต้องใช้กำลังใจสักเท่าไรจึงต่อสู้กับการเอาชีวิตรอดมาได้ เธอเรื่องราวทั้งหมดด้วยปากของเธอ ไม่ใช่ปากที่ถ่ายทอดออกมาเป็นเสียงแล้วถอดเสียงเป็นตัวหนังสือ หากแต่เป็นปากที่บังคับเมาส์ บันทึกโดยตรงบนคอมพิวเตอร์

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ไม่มีมนุษย์คนไหนที่สามารถอยู่อย่างโดดเดี่ยว"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด





ไม่มีความคิดเห็น: