วันอาทิตย์ที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(จิ๋นซีฮ่องเต้ 3)


"ตัวยาเพียงรักษาที่ปลายเหตุ การรักษาคน จึงเป็นการรักษาที่ต้นเหตุ"

จิ๋นซีฮ่องเต้ 3
น.นพรัตน์

มีผู้กล่าวว่า ปัญหาคือ ความต่างระหว่างสิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เป็นอยู่ คูณด้วยความอยากเปลี่ยนแปลง
หากไม่มีความต่างระหว่างสิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เป็นอยู่ ก็ย่อมไม่เป็นปัญหา
แม้มีความต่างระหว่างสิ่งที่คาดหวังกับสิ่งที่เป็นอยู่ แต่ผู้เกี่ยวข้องไม่ได้อยากเปลี่ยนแปลง ความแตกต่างจะมากน้อยก็ไม่ก่อให้เกิดปัญหา

ความสำคัญของปัจจัยที่จะเป็นปัญหา จึงอยู่ที่ ความอยากเปลี่ยนแปลง

เมื่อเกิดปัญหา
การแก้ปัญหาจึงคือ การปรับให้สิ่งที่เป็นอยู่ขยับไปเท่ากับสิ่งที่คาดหวัง 
แต่นั่นอาจไม่ใช่เรื่องง่าย

ผู้บริหารหลายคนใช้วิธีแก้ปัญหาที่ง่ายกว่า โดย 
ลดความคาดหวังให้กลับมาเท่าสิ่งที่เป็นอยู่ หรือ
ทำให้ความอยากเปลี่ยนแปลงเท่ากับศูนย์ ด้วยการ

หนึ่ง ทำให้เบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายก็ไม่คาดหวังสิ่งใด แค่จำทนกับสิ่งที่เป็นอยู่
หนึ่ง ทำให้เคยชิน เมื่อคุ้นชินย่อมไม่เห็นถึงความจำเป็น แลไม่เกิดความอยากเปลี่ยนแปลงสิ่งใด

องค์กรใดไม่วิเคราะห์ปัญหา ย่อมไม่สังเคราะห์สิ่งใหม่ให้เกิดการพัฒนา


ต้นเรื่อง

จิ๋นซีฮ่องเต้ เล่มนี้ น.นพรัตน์ เขียนตามบทละครโทรทัศน์ชุด จิ๋นซีฮ่องเต้ สอดแทรกสาระความรู้ทั้งเกร็ดประวัติศาสตร์ เกร็ดพิชัยสงคราม หลักการปกครอง ที่เชื่อว่าเป็นแนวปฏิบัติของจิ๋นซีฮ่องเต้ ผู้เป็นปฐมกษัตริย์ผู้รวบรวมอาณาจักรจีนเป็นหนึ่งเดียว

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"หากหวังความสำเร็จ ต้องมีการเสียสละ"

"เมื่อพลุ่งพล่านจะกลายเป็นความหุนหัน"

"มีเรื่องมากหลายเกิดจากการถูกบีบบังคับ"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด







ไม่มีความคิดเห็น: