วันพุธที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2566

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ยงเจิ้ง ฮ่องเต้พิทักษ์ต้าชิง ตอน จอมราชันหรือทรราช)


"รู้ใจคนยาก ให้คนรู้ใจยิ่งยากกว่า"

ยงเจิ้ง ฮ่องเต้พิทักษ์ต้าชิง ตอน จอมราชันหรือทรราช
เอ้อเยว่เหอ – เรืองชัย รักศรีอักษร

องค์กรที่คนทำงานในองค์กร รู้อัธยาศัยใจคอกัน ย่อมผลักดันให้งานรุดหน้าได้อย่างรวดเร็ว 
ด้วยมิต้องคอยทำความเข้าใจ มิต้องคอยระวังว่าอาจไม่ถูกใจ หรือทำให้งานไม่สอดคล้องกัน

องค์กรที่คนทำงานในองค์กร ไม่รู้อัธยาศัยใจคอกัน ย่อมมีแต่ความวิตกว่าผู้อื่นอาจไม่ถูกใจ
มัวแต่ต้องคอยห่วงคอยกังวลว่าอาจทำผิดพลาด หรือยิ่งกว่านั้นจ้องทำลายผลงานกันและกัน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้บังคับบัญชา หากผิดพลาดไป ก็ต้องเสียเวลาปรับเปลี่ยนแก้ไขใหม่วุ่นวาย

คนจะรู้อัธยาศัยใจคอกันได้ ต้องรู้จักตนเอง รู้จักยอมรับความคิดผู้อื่น

บางผู้คนแม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็อาจรู้ใจกันได้ ชนิดมองตากันก็เข้าใจ
บางผู้คนแม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็อาจรู้ใจกันได้ เพราะเป็นคนประเภทเดียวกัน
หากมิใช่คนดีเหมือนกัน ก็เป็นคนโกงเหมือนกัน


ต้นเรื่อง

ยงเจิ้ง ฮ่องเต้พิทักษ์ต้าชิง เป็นนวนิยายอิงประว้ติศาสตร์ที่ เอ้อเยว่เหอ เขียน และแปลโดย เรืองชัย รักศรีอักษร ต่อจากชุด คังซี จอมจักรพรรดิต้าชิง แบ่งเป็น 3 เล่มจบ คือ ตอนเส้นทางสู่บัลลังก์มังกร ตอนฝ่ามรสุมสั่นคลอนราชบัลลังก์ และตอนจอมราชันหรือทรราช ตอนจบ จอมราชันหรือทรราช เมื่อยงเจิ้งครองราชย์อย่างมั่นคง แต่ยังมีปัญหาสถานะการเงินการคลัง ทั้งวินับของขุนนางก็ย่ำแย่ ศึกสายเลือดใหม่เริ่มปะทุ ยงเงจึงต้องใช้มาตรการที่แข็งกร้าวจนถึงขั้นเหี้ยมโหด จึงกลายเป็นคำถามในประวัติศาสตร์ว่าแท้จริงแล้ว ยงเจิ้งเป็นจอมราชันหรือทรราช

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"คนเป็นทหารเจอภูเขาก็เบิกเส้นทางเจอแม่น้ำก็สร้างสะพาน"

"วันนี้มีสุรา วันนี้เมา อย่าถามว่าพรุ่งนี้เป็นอย่างไร"

"วิญญูชนยอมรับชะตากรรม"

"อย่าใจร้อน จงอดทน"

"ต้นไม้ใหญ่อยากอยู่อย่างสงบ แต่ลมไม่ยินยอม"

"การเดินหมากต้องแบ่งเป็นขั้นเป็นตอน"

"เป็นมิตรกันได้แม้ความเห็นจะไม่ตรงกัน"

"ปวดหัวรักษาหัว เจ็บเท้ารักษาเท้า"

"ถ้าไม่ใช่พวกเดียวกัน ก็โจมตีเล่นงาน ถ้าเป็นพวกเดียวกันก็คอยปกป้อง"

"ถ้าคุณธรรมส่วนตัวไม่ดี จะมีคุณธรรมเพื่อส่วนรวมได้อย่างไร"

"ให้กินอิ่มไม่ได้แต่ก็ไม่ให้อดตาย"

"คนอิ่มย่อมไม่รู้ว่าคนอื่นหิว"

"หย่อนบ้างตึงบ้าง เป็นแนวทางสำหรับขุนนาง"

"ตอนตำแหน่งเล็กก็กล้าพูด พอตำแหน่งใหญ่ไม่แน่ว่ายังจะกล้า"

"ไม่ว่าเรื่องอะไรก็หนีไม่พ้นจากเหตุผล"

"คนอยู่ใต้ชายคาเตี้ย ไม่ก้มหัวไม่ได้"

มีบางเรื่องไม่ต้องจริงจังเกินไปและไม่ต้องอธิบาย ไม่เช่นนั้นยิ่งวาดก็ยิ่งดำ"

"ใต้โคมไฟย่อมมืด"

"ขุนนางบุ๋นตายเพราะทูลเตือน ขุนนางบู๊ตายเพราะสู้รบ"

"ทนเจ็บปวดได้ แต่ทนคันไม่ได้"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด




ไม่มีความคิดเห็น: