วันอังคารที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2567

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(บ้านแตก)


"เราดูสิ่งใดเราก็เห็นสิ่งนั้น"

บ้านแตก
เพิร์ล เอส บั๊ค - สันตสิริ

ตามีไว้ดู หูมีไว้ฟัง

ดู คือใช้สายตาเพื่อให้เห็น แต่ดูก็อาจไม่เห็น
มอง คือมุ่งดู มุ่งใช้สายตาเพื่อให้เห็น แต่มองก็อาจไม่เห็น
เพราะเห็นคือ การที่จอประสาทตาได้รับแสงจากวัตถุและส่งข้อมูลไปยังสมองส่วนรับภาพเพื่อแปลผลและสร้างภาพให้รู้สึก
หากตาหรือระบบประสาทสูญเสียความสามารถในการเห็น จะเรียกว่าตาบอด
ผู้ที่ดูหรือมองแต่ไม่เห็น ก็ไม่ต่างอะไรกับคนตาบอด

ฟัง คือรับเสียงด้วยหูเพื่อให้ได้ยิน แต่ฟังก็อาจไม่ได้ยิน
เพราะได้ยินคือ การที่คลื่นเสียงเดินทางผ่านหูจนถึงอวัยวะรับเสียงแปลงเป็นสัญญาณไฟฟ้าส่งไปยังสมองส่วนรับเสียงแปลผลให้รับรู้เสียง
หากหูหรืออวัยวะรับเสียง หรือระบบประสาทสูญเสียความสามารถในการได้ยิน จะเรียกว่าหูหนวก 
ผู้ที่ฟังแต่ไม่ได้ยิน ก็ไม่ต่างอะไรกับคนหูหนวก

ผู้คนที่ไม่เห็นสิ่งใด ไม่ได้ยินสิ่งใด ไม่รับรู้สิ่งใด ก็เท่ากับ พวกหูหนวกตาบอด


ต้นเรื่อง

บ้านแตก ฉบับ สันตสิริ แปลจาก A House Divided ผลงานของ เพิร์ล เอส บั๊ค(Pearl S. Buck) นักเขียนรางวัลโนเบล สาขาวรรณกรรม เป็นภาคต่อจบ ในชุด ตึกดิน (The House of Earth) มีทั้งหมดสามเล่มด้วยกัน ทรัพย์ในดิน(The good earth) , สายโลหิต(Sons) และ บ้านแตก(A House Divided) เป็นเรื่องราวรุ่นลูกต่อรุ่นหลานของหวางหลุง ชาวนายากจน ผู้ก่อร่างสร้างตัวจนกลายเป็นเจ้าของที่ดินผู้มั่งคั่ง รุ่นที่เกิดการปฏิวัติสังคมอย่างรุนแรง ขนบธรรมเนียมเดิมกลายเป็นล้าสมัยในพริบตา บ้านที่เคยอบอุ่นถึงกับบ้านแตกสาแหรกขาด

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"มีใครบ้างที่ไม่เห็นแก่ตัว พวกเราล้วนแต่เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ"
 
"เมล็ดพันธุ์ที่ดีกว่าและวิธีการที่ดีกว่า ย่อมจะได้ผลดีกว่าเดิม"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด



ไม่มีความคิดเห็น: