วันเสาร์ที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ความสุขไม่ได้หาย ...แค่หาให้เจอ)


"ข้างนอกนั้นไม่มีใครอื่นมีแต่ตัวเธอเอง"

ความสุขไม่ได้หาย...แค่หาให้เจอ
จางเต๋อเฟิน–อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี

คนมักระแวงผู้อื่นอย่างน้อย 2 ประการ
หนึ่งคือ ระแวงว่าผู้อื่นจะได้ดีกว่า คนเราไม่ชอบให้ใครได้ดีกว่าตน ตนต้องเป็นคนดีที่สุด เก่งที่สุด ยอดเยี่ยมที่สุด
หนึ่งคือ ระแวงว่าผู้อื่นจะแย่งชิงสิ่งที่ปรารถนาของตนไป แม้ว่าสิ่งที่ตนปรารถนานั้นยังมิได้เป็นของตนก็ตาม

คนจึงระแวงว่าผู้อื่นจะประสงค์ร้ายต่อตน ระแวงว่าจะถูกผู้อื่นหักหลัง
เมื่อระแวงจึงมองผู้อื่นในแง่ร้าย
เมื่อมองผู้อื่นในแง่ร้ายจึงแสดงออกในการกล่าวโทษผู้อื่นให้ร้ายผู้อื่นอย่างไม่จบไม่สิ้น

เหตุแห่งการระแวงทั้งปวง ล้วนเกิดจากเหตุสองประการ
หนึ่งคือ ไม่เชื่อมั่นในผู้อื่น ไม่ไว้วางใจผู้อื่น
หนึ่งคือ ไม่เชื่อมั่นในตนเอง ด้อยค่าตนเอง รู้สึกตนเองมีปมด้อย

ทางแก้ไขมีเพียงประการเดียว คือทบทวนตัวเองใหม่ ให้เข้าใจว่าที่ตนระแวงอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่น หากแต่คือตนเอง คนอื่นเขาไม่รับรู้อะไรด้วยเลย

จะสำเร็จหรือล้มเหลวอยู่ที่ตนเอง ผู้อื่นเป็นเพียงปัจจัยประกอบ

หมายเหตุ ข้อเท็จจริงประการหนึ่งที่สำคัญคือ ผู้บริหารมักขี้ระแวงมากกว่าผู้ปฏิบัติ


ต้นเรื่อง

ความสุขไม่ได้หาย…แค่หาให้เจอ เป็นหนังสือฮาวทูที่ขายดีที่สุดในจีนและไต้หวัน  เขียนโดย จางเต๋อเฟิน แปลโดย อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี  บอกถึงขั้นตอนในการแสวงหาแนวทางในการพัฒนากายและใจให้เข้าถึงความสุขและความรักที่คนมักเข้าใจว่าไม่อาจหาได้ หรือไม่มีอยู่ ว่าที่จริงแล้วมันไม่ได้หายไปไหน เพียงแต่เรายังหาไม่เจอ…จะหาอย่างไร ต้องลองอ่าน


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด


ไม่มีความคิดเห็น: