วันอาทิตย์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2565

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ล่องไพร เสือกึ่งพุทธกาล)


"วิสัยเสือ จะเป็นเสือตลอดไป"

ล่องไพร เสือกึ่งพุทธกาล
น้อย อินทนนท์

ในสังคมย่อมประกอบไปด้วยคนดีและคนเลว
การตัดสินว่าสิ่งใดดีสิ่งใดเลวเป็นการตัดสินโดยความรู้สึกส่วนใหญ่ของสังคม
คนดีจึงคือ คนที่มีลักษณะไปในทางที่ต้องการของสังคม ตรงกันข้ามกับคนเลว
คนดีจึงย่อมมีมากกว่าคนเลว

คนดีอาจทำการโดยประมาทหรือพลาดพลั้งในสิ่งไม่ดี และถูกพิพากษ์ว่าเป็นคนเลว แต่วิสัยของคนดีจะสามารถรู้ตัว กลับตัวกลับใจ ละจากสิ่งไม่ดีกลับมาทำความดี และกลับมาเป็นคนดี

คนเลวก็อาจเปลี่ยนแปลงกลับมาทำความดี และเป็นคนดีในสังคมได้

คนดีจึงอาจกลับเป็นคนเลว และ คนเลวอาจกลับเป็นคนดี

เป็นผู้นำองค์กร
ไม่ควรตัดสินผู้ใดว่า ดีแล้วดีเลย เลวแล้วเลวตลอดชาติ
พึงให้โอกาสคนเลวทำดี ให้โอกาสคนดีทำสิ่งที่ดียิ่งขึ้น องค์กรจึงจะสะสมคนดี


ต้นเรื่อง

ล่องไพร เป็นบทประพันธ์ของครูมาลัย ชูพินิจ แนวป่าดงพงไพร ในนามปากกา น้อย อินทนนท์ เป็นนวนิยายป่าดงพงไพรชุดแรกของเมืองไทย ในเนื้อเรื่องทั้ง 13 ตอน อันได้แก่ อ้ายเก และ งาดำ , มนุษย์นาคา แดนสมิง หุบผามฤตยู , ป่าช้าช้าง และ เจ้าแผ่นดิน , จามเทวี , เจ้าป่า , ตุ๊กตาผี , มนุษย์หิมพานต์ , เมืองลับแล มดแดง พรายตะเคียน , เทวรูปชาวอินคา , เสือกึ่งพุทธกาล , ทางช้างเผือก , ผีตองเหลืองคนสุดท้าย , วิมานฉิมพลี จะพบกับหลากเรื่องราวการผจญภัยในป่าที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้าย ทั้งสัมผัสชีวิตระทึกกลางพงไพร เป็นหนังสือแม้เก่าก็น่าติดตาม


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด













ไม่มีความคิดเห็น: