วันพุธที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2564

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(หลุมดำแห่งความรัก)


"หลุมดำใจกลางอวกาศกินดาวมากมาย
แต่ยังไม่ร้ายเท่า...หลุมดำกลางใจมนุษย์"

หลุมดำแห่งความรัก
สมควร กวียะ

สังคมยุคปัจจุบัน
ผู้คนนิยมมองตนเองเป็นหลัก ยึดความเห็นความรู้สึกของตนเป็นสำคัญ ทั้งชอบวิเคราะห์วิจารณ์แลสั่งสอนผู้อื่น ตอบโต้ทุกอย่างทุกประการที่ตนไม่เห็นด้วย มีแต่ผู้ที่ทำผิดทำไม่ชอบอยู่รอบกาย ไม่เห็นผู้ใดคิดดีทำดีกว่าตน

จึงกลายเป็นหลุมดำที่กลืนกินแม้กระทั่งจิตใจตัวเอง

ทลายหลุมดำ เพียงแค่
1.ทำหน้าที่ของตนให้ดี ไม่ต้องดีที่สุดแต่ขอให้ ถูกต้อง มีคุณธรรม
2.ไม่ต้องทำดีต่อผู้อื่น ขอเพียงคิดดีต่อผู้อื่นก็พอ


ต้นเรื่อง

หลุมดำแห่งความรัก เป็นหนังสือเชิงทฤษฎีที่บูรณาการความรู้ในศาสตร์ต่าง ๆ มาเขียนเป็นเรื่องราวต่อเนื่องกัน ผู้เขียนให้คำโปรยหน้าปกว่าเป็น ทฤษฎีว่าด้วยจักรวาล ชีวิต ความรัก ความตาย เวลา

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"รู้จักรัก รู้จักฝัน รู้จักใฝ่ฝัน ใฝ่ดี รู้จักหัวเราะ รู้จักชื่นชม ชีวิต สังคม และโลก"

"เวลาเป็นทรัพยากรล้ำค่าที่เก็บไว้ไม่ได้"

"สัตว์ส่วนใหญ่ฆ่าเพราะหิว แต่มนุษย์ฆ่าเพราะโลภ โกรธ หลง แค้น และโรคจิต"

"สาเหตุของความขัดแย้งมาจากทิฐิความใจแคบ และความเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวเฉพาะหน้า"

"อนาคตกำหนดปัจจุบัน"

หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@Patchara Chad-Udompan
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง

@วิมล แสงอุทัย
หลุมดำไม่รู้..กลัวหลุมพลาง


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด



ไม่มีความคิดเห็น: