เอนเอียง (รามเกียรติ์ ๐๕๖)

ครั้นกูจะเข้าไปเมืองยักษ์

พระรามพระลักษมณ์จะกังขา

แม้นจะไปข้างทัพอยุธยา

ทศพักตร์ยักษาจะน้อยใจ

จำจะหยุดอยู่แต่ที่รบ

ตามขนบตัวกูเป็นผู้ใหญ่

จะหามาสมรภูมิชัย

อย่าให้นินทาเป็นราคี

ทศกัณฐ์ส่งนนยวิกกับวายุเสกไปทูลเชิญท้าวมาลีวราชให้มาช่วยแก้ไขศึกรบกับพระราพระลักษมณ์ ท้าวมาลีวราชถามความเป็นมา นนยวิกกับวายุเสกจึงเล่าว่าทศกัณฐ์ไปเที่ยวป่าพบนางสีดาลูกผัวไม่มีจึงพามาเลี้ยงดูไว้ในอุทยาน ต่อมาพระรามพระลักษมณ์ลูกท้าวทศรถหลานท้าวอัชบาลตามมาอ้างว่าเป็นสวามีของนางสีดาพาทัพลิงมาทวงคืนนางสีดา จึงเกิดรบราฆ่าฟันกัน ท้าวมาลีวราชจึงบอกว่าตนเป็นเพื่อนกับท้าวอัชบาลแต่ไม่รู้จักพระรามพระลักษมณ์ แต่ฟังแล้วเรื่องเกิดแค่จากแย่งผู้หญิง จำที่จะต้องไปไกล่เกลี่ยให้ดีกัน แล้วจึงให้ยกทัพไปยังกรุงลงกา เมื่อใกล้จะถึงลงกา ท้าวมาลีวราชพิจารณาแล้วเห็นว่า หากตรงเข้าไปยังกรุงลงกาเลย พระรามพระลักษมณ์ก็จะกล่าวหาว่าไม่ยุติธรรม หากจะไปหาพระรามพระลักมษณ์ ทศกัณฐ์ก็จะน้อยใจ จึงควรไปตั้งอยู่ตรงกลางสมรภูมิแล้วเรียกทั้งสองฝ่ายมาพบจะเป็นกลางกว่า

การทำงานในองค์กร

มีผู้บังคับบัญชาย่อมมีผู้ใต้บังคับบัญชา

ผู้บังคับบัญชามีเพียงหนึ่งเดียว หากผู้ใต้บังคับบัญชาย่อมมีหลายคน

เมื่อผู้ใต้บังคับบัญชามีหลายคน จึงย่อมมีความแตกต่าง

แตกต่างทั้งการทำงานแลแตกต่างทั้งบุคลิกนิสัยใจคอประจำตัวตน

ผู้บังคับบัญชาจึงพึงเข้าใจในการทำงานร่วมกัน

ผู้บังคับบัญชาจึงพึงวางตัวให้เหมาะสมในการบริหารจัดการระหว่างผู้ใต้บังคับบัญชา

ผู้บังคับบัญชาอาจพึงใจในเนื้องานของผู้ใดเหนือกว่า

ผู้บังคับบัญชาอาจพึงใจในตัวตนของผู้ใดมากกว่า

แต่ผู้บังคับบัญชาต้องวางตนเป็นกลาง อย่าเอนเอียงตั้งแต่ต้น

ต้นไม้ที่เอนเอียงย่อมมีโอกาสโค่นล้มง่าย

ผู้บังคับบัญชาที่เอนเอียงจึงไม่มั่นคง