อินทรชิตมันทำอุบาย
แปลงกายเป็นท้าวโกสิต
มิให้รู้ว่าปัจจามิตร
จะลวงมล้างชีวิตให้บรรลัย
ทำศึกหรือไม่ระวังตน
ให้เสียกลมันก็เป็นได้
ไพร่นายตายยับทั้งทัพชัย
น้อยใจเป็นพ้นพันทวี
พิเภกกลับจากไปเก็บผลไม้มาเป็นเสบียงให้กองทัพลิง เห็นค่ายกองทัพพระรามเงียบผิดปกติ สอบถามทหารลิงที่เฝ้าค่ายอยู่ก็รู้ว่าพระรามตามไปดูกองทัพพระลักษมณ์ที่ออกศึก จึงรีบติดตามไป เห็นกองทัพลิงตายกราดเกลื่อน พิเภกตกใจเป็นยิ่งนัก ไปพบหนุมานสิ้นสติอยู่จึงร่ายเวทย์เป่าลมเข้าไปในปากหนุมาน หนุมานได้รับลมก็ฟื้นคืนชีพกลับมา แล้วเล่าความให้พิเภกฟังว่า พระอินทร์ยกทัพมาช่วยทศกัณฐ์แผลงศรสังหารพระลักษมณ์ตลอดจนสิบแปดมงกุฎและเหล่าไพร่พลทั้งสิ้น ตนพยายามหักคอช้างเอราวัณสู้กับพระอินทร์ ถูกพระอินทร์ตีด้วยคันศรตกลงมาสิ้นสติไป พิเภกได้ฟังก็ต่อว่าว่า เหตุใดไม่ระมัดระวังกลศึก พลาดพลั้งเสียกลโดนอินทรชิตแปลงเป็นพระอินทร์หลอกทำร้ายเสียได้
ในศึกสงครามย่อมมีกลศึก
กลศึกนั้นมีหลากหลาย มีทั้งที่คาดการณ์ได้ แลไม่สามารถคาดการณ์ได้
ผู้ทำศึกย่อมคิดกลศึกใหม่ได้ตลอดเวลา
แพ้ชนะศึกอยู่ที่ความสามารถในการแก้กลศึก
ทำศึกจึงต้องระวังเสียกลของข้าศึก
ในการทำงานอาจมีหลุมพราง
หลุมพรางย่อมมีทั้งที่เกิดซ้ำซาก แลที่ไม่อาจคาดการณ์ได้
หลุมพรางเป็นปัจจัยที่คาดไม่ถึงระหว่างทาง
ความสำเร็จของงานอยู่ที่การแก้ปัญหาระหว่างทาง
ทำงานจึงต้องระมัดระวังหลุมพราง
การวางแผนงานที่รอบครอบ สามารถป้องกันการตกหลุมพรางที่เกิดซ้ำซาก
สติปัญญาแลประสบการณ์ สามารถแก้ไขการตกหลุมพรางที่ไม่คาดฝัน
พลาดในหลุมพรางที่ไม่คาดฝัน อาจอภัยให้ได้
พลาดในหลุมพรางที่เกิดซ้ำซาก สมควรถูกลงทัณฑ์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น