ละสมบัติออกมาทรงพรต
บวชเป็นดาบสอยู่ในป่า
ให้ขาดวงศ์กษัตริย์ขัตติยา
ซึ่งจะครองพาราสืบไป
อันบาปกรรมของพระมุนี
ข้อนี้จะเป็นโทษใหญ่
ข้าสาบานตัวด้วยกลัวภัย
จงตรึกไตรดูเถิดพระนักพรต
กล่าวถึงท้าวโคดมแห่งกรุงสาเกดไม่มีธิดาแลโอรสคิดเหนื่อยหน่ายใจในสมบัติจึงไปบวชเป็นดาบสบำเพ็ญภาวนามาได้สองพันปี จนหนวดเครายาวดั่งหญ้ารก มีนกกระจาบผัวเมียไปทำรังอยู่ในหนวดพระดาบส วันหนึ่งนกตัวผู้ออกไปหาอาหารทิ้งให้นกตัวเมียกกไข่อยู่ เผลอกินเกสรดอกบัวเพลิดเพลินจนมืดค่ำดอกบัวหุบขังเอาตัวนกตัวผู้นั้นไว้จนเช้าก็เร่งกลับไปหานกตัวเมีย ฝ่ายนกตัวเมียก็โกรธหาว่าสามีไปคบชู้กับนกตัวเมียอื่น นกตัวผู้ให้สาบานว่า หากพูดไม่จริงแล้วไซร้ให้เอาบาปทั้งหมดของพระดาบสตกลงกับตน ฝ่ายพระดาบสได้ยินนกสองผัวเมียทะเลาะกันมาลงที่ตน จึงเอ่ยถามไปว่าตนได้แต่บำเพ็ญภาวนายังมีบาปใด นกตัวผู้จึงตอบว่า ท่านเป็นกษัตริย์แต่มาบวชอยู่ไม่มีโอรสธิดาทำให้ขาดวงศ์สืบครองเมืองต่อไปถือเป็นบาปมหันต์ พระดาบสไตร่ตรองแล้วเห็นว่าจริงจึงโกนหนวดเครา แล้วตั้งพิธีบริกรรมคาถาบังเกิดนางขึ้นกลางไฟงดงามยิ่งนักให้ชื่อว่านางกาลอัจนา พระดาบสก็อยู่กินกับนางกาลอัจนา ซึ่งต่อมาเป็นมารดาของนางสวาหะ พาลี และสุครีพ
เป็นผู้บริหาร อย่าคิดว่าเป็นแล้วจะอยู่ค้ำฟ้า
นอกจากบริหารองค์กรอย่างมีคุณธรรมแล้ว
ผู้บริหารยังมีหน้าที่เสาะแสวงหาผู้มีสติปัญญามารับหน้าที่ต่อ
ผู้บริหารยังมีหน้าที่สรรหาผู้มีความสามารถมารับหน้าที่ต่อ
เป็นผู้บริหาร จึงมีหน้าที่บ่มเพาะผู้มาทำหน้าที่ผู้บริหารรุ่นต่อไป
เป็นผู้บริหาร อย่าคิดว่าเมื่อพ้นไปแล้วจะพ้นความรับผิดชอบ
ผู้บริหารมีหน้าที่สร้างผู้บริหารรุ่นต่อไป
หากไม่สร้างคนรุ่นใหม่ที่มีความชอบธรรมมาทำงานต่อ
ปล่อยให้องค์กรเป็นไปตามยถากรรม ก็ถือเป็นบาปที่ยิ่งใหญ่
ได้ผู้บริหารเลว ถือเป็นความผิดพลาดของผู้บริหารรุ่นก่อนหน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น