การลัดนิ้วมือเดียว

การลัดนิ้วมือเดียวไม่ควรที่จะเถียงกันอื้ออึง

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 2

โจโฉ เหน็บแนมโฮจิ๋น เมื่อได้ยินโฮจิ๋นกับตันหลิมและที่ประชุมถกเถียงกันว่า
จะยกทัพหัวเมืองเข้ามาจับขันทีทั้งสิบฆ่าทิ้งตามคำแนะนำของอ้วนเสี้ยวหรือไม่

ลัดนิ้วมือ หมายถึง เวลาชั่วงอนิ้วมือแล้วดีดออก การลัดนิ้วมือเดียวจึงอุปมาดัง งานง่ายๆ เรื่องเล็กๆ ในความเห็นโจโฉก็คือ แค่ไปจับตัวหัวโจกมาฆ่าทิ้งเสียก็จบ

เรื่องเล็กๆ ประเด็นไม่สำคัญ ไม่ควรจะใช้เวลาถกเถียงกันมาก ในที่ประชุมแต่ละแห่งคล้ายกันไปหมด ตั้งแต่การประชุมเล็กๆไปจนการประชุมใหญ่ระดับรัฐสภา ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับเรื่อง ขี้หมูราชี้หมาแห้ง

ตั้งคณะกรรมการที่มีองค์คณะหลากหลายซ้ำซ้อน มานั่งพิจารณาเรื่องไร้สาระเรื่องไม่เป็นเรื่อง สรุปผลการประชุมไม่มีอะไรมากไปกว่า มติกำหนดนัดประชุมครั้งต่อไป ยกเว้นคณะกรรมการที่เบี้ยประชุมแพงๆ มักใช้เวลาน้อยลง แต่ไม่มีสาระเหมือนเดิม

ชอบแสดงความคิดเห็นในระเบียบวาระ เพื่อทราบ แล้วไปนั่งเงียบในระเบียบวาระ เพื่อพิจารณา 

หากให้เวลากับประเด็นที่มีสาระ ประเด็นที่มีประโยชน์ ที่ต้องการการพิจารณาด้วยความรอบคอบ องค์กรหรือประเทศชาติคงจะเจริญกว่านี้

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้