"คนสร้างแต่เวรแต่กรรมไม่มีใครเขาอยากเข้าใกล้ กลัวจะโดนลูกหลง"
ผีสาง คางแดง
เสฐียรพงษ์ วรรณปก
คนเป็นสัตว์สังคม คือต้องมีความสัมพันธ์กับผู้คนอื่น
ผู้คนใดที่แตกต่างจากผู้อื่นอย่างชัดเจน อาจไม่มีผู้คนคบหาสมาคมด้วย
เป็นคนเลวกเฬวราก อาจไม่มีผู้คนคบหาสมาคมด้วย
เป็นคนดีเลอเลิศ ก็อาจไม่มีผู้คนคบหาสมาคมด้วย
เป็นคนธรรมดา ๆ ที่อยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้
ไม่เพียงแต่ตนจะมีความสุข สังคมก็ไร้ปัญหา สังคมก็เป็นสุข
ต้นเรื่อง
เสฐียรพงษ์ วรรณปก นักวิชาการคนสำคัญด้านพุทธศาสนา เล่าเรื่องภูตผีปีศาจหรือโลกหลังความตาย ที่หลายคนกล่าวว่าเป็นเรื่องงมงายไร้สาระ แต่ในอีกมิติหนึ่งอาจเป็นอุบายสำคัญที่เชื่อมความสัมพันธ์ของผู้คนให้อยู่ร่วมกันอย่างราบรื่นด้วยศีลธรรมที่สอดแทรกอยู่ในศรัทธา ผีสางคางแดง เป็นเรื่องราวของผี จากเรื่องเล่าที่มีอิทธิพลต่อสังคมไทยมาแยกแยะทำความเข้าใจ
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"เทวดากินแต่บุญเก่า ไม่มีโอกาสสร้างบุญใหม่ มนุษย์กินทั้งบุญเก่าและมีโอกาสสร้างบุญใหม่ในโลกมนุษย์"
"ขึ้นชื่อว่าความชั่วไม่ควรทำเป็นอันขาด"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น