"แต่พอไม่มีโค้ชคอยควบคุม นักกีฬาจึงนิ่งนอนใจและเล่นไปตามที่สมองสั่งการเท่านั้น"
อัลมอนด์
Sonh Won Pyung - ภัททิรา
มนุษย์มีสมองใหญ่ที่สุดเมื่อเทียบกับสัตว์ชนิดอื่น
มนุษย์มีสมองใหญ่ก็เพื่อคิดและจินตนาการ ต่างจากสัตว์อื่นที่มีเพียงสัญชาตญาณ
หากมนุษย์มิใช้สมอง ในการคิดแลจินตนาการ เช่นนั้นก็ไร้ประโยชน์
มนุษย์ไม่คิดไม่จินตนาการ ก็ด้วยเหตุสองประการ
หนึ่งคือ มีผู้ควบคุมกำหนดไม่ให้คิด ไม่ให้จินตนาการ
หนึ่งคือ เกียจคร้านที่จะคิด ที่จะจินตนาการ ให้ผู้อื่นหรือแม้กระทั่งปัญญาประดิษฐ์คิดแทน จินตนาการแทน
ผู้ใดที่ไม่คิด ไม่จินตนาการ ไม่รู้จักใช้สมอง ในที่สุดก็จะเหลือเพียงสัญชาตญาณ
แล้วจะต่างอะไรกับสัตว์อื่น
หมั่นใช้สมองตนเองด้วยการคิดและจินตนาการ
อย่าชี้นำแลควบคุมผู้อื่นมิให้ใช้สมอง
ต้นเรื่อง
อัลมอนด์ เป็นนวนิยายที่ให้บทบาทตัวเอกมีปัญหาที่สมองส่วนอะมิกดาลา (amygdala) ซึ่งมีลักษณะคล้ายเมล็ดอัลมอนด์ ทำหน้าที่ควบคุมเหตุผลและอารมณ์ ทำให้เป็นคนไร้อารมณ์ เล่าเรื่องของตนเองที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ในสังคมที่มีแต่คนคอยทับถม แต่ก็ยังโชคดีที่มีทั้งแม่และยายคอยดูแล เมื่อวันหนึ่งยายและแม่ไม่สามารถดูแลได้ เขาจะอยู่อย่างไร
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"คนอื่นน่ะ เวลาเห็นใครแตกต่างจากตัวเอง มักทนไม่ได้"
"การไม่รู้จักความกลัว ไม่ใช่ความกล้าหาญ"
"ในโลกนี้ไม่มีคำตอบที่ตายตัว"
"การใช้ชีวิตรวมกลุ่มกันจำเป็นต้องมีแพะรับบาป"
"ก่อนเปิดอ่านหนังสือมันจะเงียบ เงียบเหมือนตายไปแล้ว แต่พอเปิดอ่าน เรื่องราวต่าง ๆ ก็จะหลั่งไหลออกมา"
"ในโลกนี้น่ะ คำถามเพียงคำถามเดียวสามารถตอบได้เป็นร้อยแบบ"
หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน
@พนัส โสภณพงษ์
ศิษย์มีครูไม่เหมือนกับคนมีโค้ช
ครูจะให้ปัญญา โค้ช จะใส่ความคิดตัวเอง
@Ratavuth Sukme
นักกีฬาสมัครเล่นไม่ต้องสนใจโค้ช เล่นเอามัน ออกกำลัง โชว์ สนุกออก
จินตนาการผจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น