แพ้บ้างชนะบ้าง ๒

๑๔๘

อันการสงคราม
จะหมายชนะฝ่ายเดียวนั้นไม่ได้

จำต้องแพ้บ้างชนะบ้าง

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 57

          โจโฉได้รับแจ้งว่า บัดนี้ได้ข่าวว่าเล่าปี่จะยกทหารมาตีเมืองฮันต๋ง หากเล่าปี่ได้เมืองฮันต๋งเห็นจะลงมาตีเอาเมืองฮูโต๋เป็นมั่นคง จึงให้เกณฑ์ทหารสี่สิบหมื่นแยกออกเป็นสองกองเป็นกองหน้าแลทัพหลัง ให้แฮหัวตุ้นยกล่วงไปก่อน โจโฉในที่พระเจ้าวุยอ๋อง แต่งตัวอย่างกษัตริย์ ยกขบวนแห่ไปถึงเมืองลำเต๋งซึ่งโจหองอยู่รักษา โจหองออกมาคำนับเชิญโจโฉเข้าไปในเมือง แล้วทูลเนื้อความตามซึ่งเตียวคับทำการเสียทีแก่ข้าศึกให้ฟังทุกประการ โจโฉจึงว่า อันการสงครามจะหมายชนะฝ่ายเดียวนั้นไม่ได้ จำต้องแพ้บ้างชนะบ้าง

ทหาร เมื่อจะออกรบ ย่อมคาดหวังชัยชนะ
ชนะ จึงจะได้รับชื่อเสียงเกียรติยศ
แพ้ มีแต่ความอัปยศอดสู
ชนะย่อมดีกว่าแพ้

จะชนะ จึงต้องมีพร้อม

ทั้ง สรรพอาวุธ สรรพกำลัง สรรพเสบียง

ขาดอาวุธ ขาดกำลัง ขาดเสบียง
แม่ทัพเก่งกล้าสามารถแค่ไหน
ทหารหาญเก่งกล้าสามารถแค่ไหน
โอกาสแพ้ย่อมมากกว่าชนะ

แม้ออกรบ ย่อมมีแพ้บ้างชนะบ้าง
ออกไปรบเพื่อแพ้ จะรบเพื่ออะไร

คนทำงานก็เช่นกัน
ย่อมหวังในผลสำเร็จของงาน
สำเร็จย่อมดีกว่าไม่สำเร็จ

งานจะสำเร็จ ต้องมี
ทั้ง กำลังคน กำลังเงิน กำลังทรัพยากร
ขาดคน ขาดเงิน ขาดทรัพยากร
คนทำงานเก่งกาจแค่ไหน
โอกาสไม่สำเร็จมากกว่าสำเร็จ

แม้ทำงานมีสำเร็จบ้างไม่สำเร็จบ้าง
ทำงานเพื่อความไม่สำเร็จ จะให้ทำเพื่ออะไร

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้