วันพฤหัสบดีที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2568

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(บันทึกนักสืบปืนเทวะแห่งต้าหมิง 2)


"ปกครองบ้านเมืองแห่งหนึ่ง ต้องระมัดระวังคล้ายต้มปลาตัวน้อยพวกนั้น ไฟแรงไปจะเสียของ ไฟไม่พอจะมีกลิ่นคาว พลิกมากไป ปลาจะเละ ไม่พลิกเลย ปลาจะไหม้"

บันทึกนักสืบปืนเทวะแห่งต้าหมิง 2
เซี่ยเซิง – จิระศักดิ์ ลิ่มธันยพงศ์

เป็นผู้บริหาร ต้องรู้วิธีจัดการกับผู้ปฏิบัติ
อย่าจ้ำจี้จำไชมากเกินไป แต่ก็อย่าปล่อยปะละเลย
ผู้ปฏิบัติก็เหมือนฟืน ชื้นไปก็ไม่ติดไฟ แห้งไปก็ไหม้เร็ว

เป็นผู้ปฏิบัติ ต้องรู้วิธีจัดการกับผู้บริหาร
อย่าเข้าใกล้มากเกินไป แต่ก็อย่าห่างหาย
ผู้บริหารก็เหมือนไฟ ใกล้เกินก็ร้อน ห่างเกินก็หนาว

การทำงานอย่าเคร่งเครียดจริงจังกับงานเกิน แต่ก็อย่าห่วงแต่ตนเองและครอบครัว
สร้างสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานกับชีวิตส่วนตัวให้เหมาะสม


ต้นเรื่อง

บันทึกนักสืบปืนเทวะแห่งต้าหมิง เป็นนวนิยายสืบสวนสอบสวนที่อิงประวัติศาสตร์เนื้อหาเป็นแนวตะวันตกผสมจีน ใช้องค์ความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์มาประกอบแนวทางสืบสวน ทำให้การแก้ไขคดีมีเหตุมีผล แม้เรื่องจะไม่สลับซับซ้อนมากแต่ก็สนุกให้ติดตามเพื่อหาตอนจบ


Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"ยามดื้อดึงไม่สำนึก ผู้ใดปรามก็ไร้ประโยชน์"

"เงินในตอนนี้ย่อมมีมูลค่ามากกว่าเงินในอนาคตเสมอ"

"เพียงแต่มีวิชาฝีมือเหนือกว่าคนทั่วไปอยู่บ้าง มีสิทธิ์อะไรไปตัดสินดีกับชั่ว"

"จิตนิ่งก็จะไม่ร้อน"

"เป็นมนุษย์ต้องมีจุดอ่อน"


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด

ไม่มีความคิดเห็น: