"ความผิดของมนุษย์เป็นเรื่องสามัญ จึงเข้าใจได้ และยกโทษให้ได้"
อัฏฐสุตรา
วินทร์ เลียววาริณ
ในองค์กรหนึ่ง ไม่ว่าผู้บริหารหรือผู้ปฏิบัติ
ทุกผู้คนล้วนมีโอกาสคาดการณ์งานคลาดเคลื่อน
ทุกผู้คนล้วนมีโอกาสลงมือทำงานแล้วล้มเหลว
การคาดการณ์คลาดเคลื่อน อาจเกิดจากความไม่รู้ อาจเกิดจากความไม่ตั้งใจ
การทำงานล้มเหลว อาจเกิดจากความผิดพลาด อาจเกิดจากความประมาท
แต่จะอย่างไร ทั้งหมดย่อมปรับปรุงแก้ไขได้
หากมิยอมให้แก้ไขแก้ตัว องค์กรนั้นย่อมไม่พัฒนาก้าวหน้า...ก้าวไกล
ต้นเรื่อง
อัฏฐสุตรา เป็นนวนิยายวิทยาศาสตร์อิงประวัติศาสตร์ เรื่องราวของการค้นพบในทะเลทรายรกร้างในจีน ขุดพบสุสานของกษัตริย์จีนโบราณผู้ให้กำเนินศาสตร์อี้จิง รากเหง้าของวิถีชีวิตตะวันออก พบประดิษฐกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเดินทางข้ามเวลา หรืออาจเป็นผลงานของสิ่งทรงภูมิปัญญาจากต่างดาว ซึ่งอาจเปลี่ยนโฉมหน้าของมนุษยชาติไปตลอดกาล
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"เทชาลงในถ้วยมากไปก็ล้น ลับมีดให้คมมากไปก็หักง่าย ยิ่งกระหายชื่อเสียงยิ่งเสื่อมเสีย ยิ่งสะสมทรัพย์ยิ่งสูญเสีย รู้จักพอจะมิเสื่อมเสีย รู้จักหยุดจะไร้อันตราย"
"โลกรู้จักความงามเนื่องเพราะมีความอัปลักษณ์ รู้จักความดีเพราะมีความไม่ดี"
"รู้ตัวว่าตนเองไม่รู้ คือความเป็นเลิศ ไม่รู้ตัวว่าตนเองไม่รู้ คือโรคภัย"
"เมื่อฉันแก้โจทย์หนึ่ง ๆ เสร็จ ถ้ามันไม่งดงาม ฉันก็รู้ว่ามันผิด !"
"เมื่อพยายามโยงเรื่องหนึ่งเข้ากับอีกเรื่องหนึ่ง ย่อมพบทางโยงเสมอ"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น