วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(เหยี่ยวมารสยบสิบทิศ 4)


"การตัดสินใจที่วู่วาม กล่าววาจาไม่กี่ประโยค ทำให้พันธมิตรกลายเป็นศัตรู"

เหยี่ยวมารสยบสิบทิศ 4
หวงอี้ - น.นพรัตน์

ในการทำงานร่วมกัน ผู้คนยังจำต้องพูดจาติดต่อสื่อสารกัน
หากแต่ผู้คนย่อมแตกต่าง บางคนพูดมาก บางคนพูดน้อย บางคนไม่ชอบพูด
วิธีการพูดของผู้คนมีความแตกต่าง บางคนพูดรู้เรื่อง บางคนพูดไม่รู้เรื่อง
เนื้อหาในการพูดของผู้คนก็แตกต่าง บางคนพูดมีสาระ บางคนพูดไม่มีสาระ บางคนพูดไร้สาระ
พูดน้อยพูดรู้เรื่องพูดมีสาระ จึงดีกว่า พูดมากพูดไม่รู้เรื่องแถมยังไร้สาระ

ไม่ว่าผู้พูดจะพูดอย่างไร
การพูดเป็นวัจนภาษา ระหว่างที่ผู้คนพูดก็แสดงออกถึงอวัจนภาษา
ผู้ฟังตัดสินผู้พูดที่ อวัจนภาษา


ต้นเรื่อง

เหยี่ยวมารสยบสิบทิศ เป็นผลงานของ หวงอี้ เป็นภาคสุดท้ายในไตรภาคถังรุ่งเรือง ดำเนินเนื้อเรื่องสืบต่อมาจาก เหยี่ยวมารสะท้านสิบทิศ และ เหยี่ยวมารสัประยุทธ์สิบทิศ หลังจากผ่านการเปลี่ยนแปลงมากมาย ในที่สุดพระนางบูเช็คเทียนตัดสินใจลงจากบัลลังก์ แผ่นดินจีนจึงผลัดเปลี่ยนจากราชวงศ์โจวกลับมาเป็นราชวงศ์ถังอีกครั้ง แต่ในชั้นตอนของการเปลี่ยนแปลงย่อมเต็มไปด้วยขวากหนามที่ หลงอิง ผู้ทำตัวดั่เทพอธรรมค้ำบัลลังก์ทั้งสองราชวงศ์ให้เปลี่ยนผ่านไปได้ เรื่องราวดำเนินมาได้ถึงเล่มที่ 22 แต่หวงอี้ ผู้ประพันธ์ได้เสียชีวิตลงก่อน เรื่องราวไตรภาคถังรุ่งเรืองจึงยังไม่จบลงตามความตั้งใจของผู้ประพันธ์

Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้

"พยัคฆ์ร้ายไม่เท่างูเจ้าถิ่น"

"ในโลกมีเรื่องมากหลายที่ไม่รู้ยังดีกว่าล่วงรู้"

"ทุกเรื่องราวเริ่มต้นยากเย็น"

"ทุกเรื่องราวต้องมีการเริ่มต้น"

"เนื่องเพราะไม่มีผู้ใดชมชอบฟังความจริง"


หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@สัมพันธ์ วณิชวรนันท์
ปากพาเสีย


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด



ไม่มีความคิดเห็น: