The Present ของขวัญแห่งปัจจุบันกาล
Spencer Johnson - ประภากร บรรพบุตร
อดีต คือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว มิสามารถแก้ไขได้ ทำได้เพียงคิดถึง
คิดถึงอดีตได้สองแบบ
หนึ่งคือคิดเสียใจหรือคิดดีใจในสิ่งที่เกิดขึ้น
หนึ่งคือคิดว่าหากจะต้องทำใหม่จะปรับปรุงงานให้ดีขึ้นอย่างไร จะปรับปรุงชีวิตให้ดีขึ้นอย่างไร
อนาคต คือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
คิดถึงอนาคตได้สองแบบ
หนึ่งคือ คิดเพ้อฝัน น่าจะได้อย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้
หนึ่งคือ คิดวางแผนให้งานดีขึ้น ชีวิตดีขึ้น โดยมีอดีตเป็นสิ่งเรียนรู้
ผู้บริหารบางคนชอบรำลึกถึงอดีต
เอาแต่อดีตที่คิดว่าดีของตน มาพร่ำพรรณนาให้ผู้ปฏิบัติฟัง
เอาแต่อดีตที่พลาดผิดของผู้ปฏิบัติมาพร่ำบ่น
ผู้บริหารบางคนชอบคิดถึงอนาคต
คิดฝันว่า อนาคตจะต้องมีแต่ความสำเร็จ ไม่ให้โอกาสของความผิดพลาด
คิดคาดการณ์ว่า งานในอนาคตจะต้องเสียหายล้มเหลว ไม่ไว้วางใจผู้ปฏิบัติ
ถ้าเรียนรู้จากอดีตไม่ได้ ถ้าไม่อาจวางแผนอนาคต อยู่เฉย ๆ กับปัจจุบันก็อาจจะดีกว่า
ต้นเรื่อง
The Present ของขวัญแห่งปัจจุบันกาล ผลงานของ Dr. Spencer Johnson ผู้เขีย น Who moved my cheese ใครเอาเนยแข็งของฉันไป เล่มนี้เป็นเรื่องราวของการเรียนรู้อดีต ปัจจุบัน และอนาคต สอนให้อยู่กับปัจจุบัน โยอาศัยการเรียนรู้จากอดีต เพื่อไปวางแผนอนาคต ปัจจุบันจึงจะกลายเป็นของขวัญที่ทรงคุณค่า โดยเล่นคำ Present ที่แปลว่าของขวัญ และ ปัจจุบัน เป็นหนังสือที่ไม่ควรพลาด
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"คุณไม่อาจเปลี่ยนแปลงอดีต แต่คุณเรียนรู้จากวันวานได้"
"หากเธอไม่อยู่กับปัจจุบัน เธอจะไม่รู้สึกถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น ถ้าเธอไม่เรียนรู้จากอดีต เธอจะยังไม่พร้อมสร้างอนาคต และถ้าเธอไม่มีแผนสำหรับอนาคต เธอจะเคว้งคว้าง"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น