วันศุกร์ที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2557

รอบรู้



๙๓

ธรรมดาเป็นชาติทหาร จำเรียนไว้ให้ครบทุกอย่างจึงจะควร

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 39


จิวยี่วางแผนหวังส่งขงเบ้งไปให้โจโฉจับฆ่าเสีย เกณฑ์ทหารพันหนึ่งให้ขงเบ้งคุมไปตีเสบียงโจโฉ
ขงเบ้งจะบิดพริ้วก็เกรงจิวยี่ติเตียนหัวเราะเยาะ จึงรับคำแล้วค่อยคิดหาอุบายแก้ภายหลัง โลซกขอ
จิวยี่ไปดูท่าทีขงเบ้งว่าจะเตรียมการณ์อย่างไร เมื่อไปพบขงเบ้งไม่มีท่าทีหนักใจจึงถามว่าขงเบ้งคิด
ทำอย่างไร ขงเบ้งได้โอกาสยั่วให้จิวยี่โกรธจึงว่า จิวยี่มีความเชี่ยวชาญการรบเฉพาะทางเรือ ไม่
เหมือนขงเบ้งที่เก่งทั้งทางเรือทางบก ธรรมดาเป็นชาติทหาร จำเรียนไว้ให้ครบทุกอย่างจึงจะควร
เมื่อโลซกกลับไปรายงาน จิวยี่โกรธ สั่งโลซกกลับไปบอกขงเบ้งไม่ต้องไปตีทัพโจโฉแล้ว
แต่จิวยี่จะไปแสดงฝีมือเองว่ามีความรู้รอบด้าน

ทหาร คือ ผู้มีหน้าที่ในเรื่องรบ
เมื่อเข้าสู่สนามรบ ย่อมต้องฟังคำสั่ง แม่ทัพ
แม่ทัพ ต้องมีความรู้ความสามารถ จึงจะสั่งการได้
แต่เหตุการณ์ในสนามรบอาจแปรเปลี่ยน มิอาจคาดการณ์
แม่ทัพ จึงต้องมีความรอบรู้ พร้อมปรับตามสถานการณ์
แม่ทัพ จึงต้องรู้ทั้ง บุคคล สถานที่ และ เวลา

ในภาวะจำเป็น รองแม่ทัพ อาจต้องสั่งการแทนแม่ทัพ
ในภาวะจำเป็น ทหารคนใด อาจต้องสั่งการแทนแม่ทัพ
ชาติทหาร จึงต้องมีความพร้อม
จะมีความพร้อม จึงจำเรียนไว้ให้ครบทุกอย่าง

คนทำงาน จึงต้องมี ความรอบรู้ ทั้ง 4 มิติ
คือ ความรู้เชิงลึก ลึกในเนื้องานตน
คือ ความรู้เชิงกว้าง กว้างในทุกเรื่องราว
คือ ความรู้เชิงยาว ยาวไปในอนาคต
คือ ความรู้เชิงเวลา เวลาที่เปลี่ยนไป สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง

รอบรู้ แต่มิอาจประยุกต์ อาจตายคาสนามรบ


สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ


ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้

ไม่มีความคิดเห็น: