หลับหู หลับตา

ผู้ใดนอนหลับ ใจก็มิรู้สัญญา

จักษุอันหลับอยู่นั้น จะดูสิ่งใดก็มิได้เห็น

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 33

เล่าปี่เพียรพยายามไปหาขงเบ้งเพื่อเชิญชวนมาทำราชการด้วย

ได้รับการลองใจจากขงเบ้งครั้งแล้วครั้งเล่า  จนสุดท้ายขงเบ้ง

แสร้งทำหลับอยู่ช้านานให้เล่าปี่กระวนกระวายรอคอย  จนบ่าย

ห้าโมงแล้วขงเบ้งจึงพลิกตัวตื่นขึ้นว่าโคลงสี่บทเป็นใจความว่า

ผู้ใดนอนหลับใจก็มิรู้สัญญา จักษุอันหลับอยู่นั้น จะดูสิ่งใดก็มิได้เห็น

หอน้อยเรานี้ก็เป็นที่สำราญ ถึงเทศกาลฝนก็นอนอุ่น พระอาทิตย์เจ้าเอ๋ย

อย่าเพ่อคล้อยคลับให้ลับหน้าต่าง หยุดส่องแสงอยู่ก่อนจะได้นอนให้สบาย

ผู้ใดนอนหลับ ย่อมหลับใจ หลับหู หลับตา

เมื่อหลับหูหลับตา ย่อมไม่ได้ยินเสียง มองไม่เห็นภาพ

หลับหูหลับตา จึงเป็นความสุข สุขที่ไม่ต้องรับรู้สิ่งใด

หลายคน จึงชอบ หลับหูหลับตา

บางคน มิได้ หลับหูหลับตา หากแต่ถูก ปิดหูปิดตา

ปิดหูปิดตา ก็ไม่ได้ยินเสียง มองไม่เห็นภาพ

ปิดหูปิดตา จึงอาจเป็นความสุข สุขที่ไม่ต้องรับรู้สิ่งใด

หลายคน จึงยินดีให้ ปิดหูปิดตา

บางคน แม้ มิได้นอนหลับ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียง มองไม่เห็นภาพ

บางคน แม้ ลืมหูลืมตา แต่ก็ไม่ได้ยินสิ่งใด มองไม่เห็นสิ่งใด

พวกหูตึงหูหนวก
พวกตาบอดตาใส
พวกหัวใจด้านชา

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้