จะทิ้งที่กว้างจะไปหาที่แคบ
สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 10
ซุนฮกเตือนโจโฉที่หุนหันพลันแล่นจะยกทัพออกจากเมืองเอียนเสียไปตีเล่าปี่ที่เมืองชีจิ๋ว
ว่ามีโอกาสเสี่ยงสูง ไปตีเล่าปี่ก็ไม่สำเร็จ แถมอาจโดนลิโป้ลอบมาตีเมืองเอียนเสีย
ยกไปทางโน้นก็ไม่สมความคิด กลับมาทางนี้ก็เสียที เหมือนทิ้งที่กว้างไปหาที่แคบ
การเดินทางก็ต้องเลือก ถนนที่ใหญ่กว้าง
บางคนตั้งใจเลือกเส้นทางเล็กด้วยหวังว่าจะเป็น ทางลัด ช่วยร่นเวลา
ไม่เพียงทางลำบาก เจอรถติด เจอสิ่งกีดขวางขยับไปไหนไม่ได้ เสียเวลามากกว่าเดิม
ครั้นจะวกกลับมาทางใหญ่ก็ถอยไม่ได้
การบริหารงานก็เช่นกัน แทนที่จะเลือกทำงานที่เป็นไปตามระบบ ตรงไปตรงมา
กลับเลือกเส้นทางยุ่งยาก ลงไปล้วงลูกสั่งงาน สั่งผิดสั่งถูก ซิกแซก ผิดระเบียบผิดขั้นตอน
ห่วงเล็กห่วงน้อย เสียเวลากับงานไม่เป็นเรื่อง
ที่สุด งานเล็กก็ไม่สำเร็จ งานใหญ่ก็ล้มเหลว
ทางกว้าง จู่ๆก็ไปขีดเส้น ขีดข้อจำกัด ทำงานง่ายให้เป็นงานยาก
ระวังจะ ชักตื้นติดกึกชักลึกติดกัก เดินหน้าก็ไม่ได้หันกลับก็ไม่ได้
ต้องจำใจเดินทางแคบที่กำหนดขึ้นมาเอง
สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้
ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊
ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้
ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้
มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้

 
 
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น