เมื่อ 20 ปีที่แล้ว ผู้เขียนพบปัญหาหนักหน่วงในชีวิต ความโกรธ ความแค้น ความไม่พอใจ เกิดระหว่างผู้เขียนกับผู้ร่วมงานจำนวนมาก ความทุกข์ ยิ่งทับทวี ไม่สามารถผลักออกไปจากความรู้สึก โกรธ เกลียด แค้น ได้
ผู้เขียนไม่ใช่คนทำบุญทำทานบ่อยนัก แต่เมื่อทำบุญ ก็ปฏิบัติตาม ความเชื่อ ที่ต้องกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล และ แผ่เมตตาให้ บุคคลอันเป็นที่รัก และเจ้ากรรมนายเวร
อะไรไม่ทราบ ทำให้ผู้เขียนนึกถึง การแผ่เมตตา
เมื่อนึกได้ ตั้งแต่นั้น เมื่อกรวดน้ำ และ แผ่เมตตา ผู้เขียนจะอุทิศส่วนกุศลที่ทำมาให้กับคนที่คิดว่าเป็นศัตรูก่อนเป็นคนแรก ตอนนั้นคิดว่าตนเองมีศัตรูจำนวนมาก จึงอุิทิศส่วนกุศล แผ่เมตตาให้ทีละคนๆ ตามลำดับความรู้สึกโกรธเกลียด เมื่อหมดแล้วจึงเหลือบุญให้คนอันเป็นที่รักตามปกติ
ผู้เขียนพบในที่สุดว่า เมื่อทำบ่อยครั้งเข้า ผู้เขียนแผ่เมตตาให้เขาเหล่านั้นน้อยลงๆ และในที่สุดเหลือแต่คนอันเป็นที่รักเหมือนเดิม ไม่ใช่เพราะทำใจแบ่งบุญกุศลให้ไม่ได้ แต่เพราะความโกรธเกลียดหายไปจนหมดสิ้น ความเป็นศัตรูหายไปจนหมดสิ้น เมื่อพบเจอก็ไม่มีความรู้สึกโกรธเกลียดใดๆ มีแต่ความรู้สึกของการเป็นมิตร
เมื่อไม่กี่วันมานี้ คุณจำรัส นิมิตพรชัย เภสัชกรเชี่ยวชาญ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดอุทัยธานี เพิ่งสึกมาจากการไปบวช 1 พรรษา กลับมารายงานตัวทำงานพร้อมด้วยหนังสือเล่มเล็กชื่อ บทสวดมนต์ บอกว่า ลายเส้นสวยดี ลองไปอ่านดู
ผู้เขียนไม่นิยมอ่านหนังสือธรรมะ แต่ก็พลิกๆดู ด้วยความเกรงใจ พบข้อเขียนของท่าน ว.วชิรเมธี จึงได้คำอธิบายที่ชัดเจนของการแผ่เมตตา
ต้องขออนุญาตคัดลอก มาแสดงไว้ ณ ที่นี้
ทำไม สวดมนต์แล้วต้องแผ่เมตตาด้วย
การแผ่เมตตา มีประโยชน์และมีความสำคัญมาก เป็นการฝึกให้เราเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง พร้อมๆกับการรู้จักรักคนอื่นด้วย ถ้าเรารักตนเองพร้อมๆกับที่เรารักคนอื่น เราก็จะเป็นมนุษย์ที่ไม่กล้าทำร้ายใคร และโดยวิธีเช่นนี้โลกนี้ก็จะมีแต่สันติสุข เมตตาที่เราเผื่อแผ่ไปทุกวันนั้น ก็จะทำให้จิตใจของเราชุ่มเย็น ผู้ที่ได้รับกระแสแห่งเมตตาก็เบิกบานมีความสุข เช่นกัน หากโลกเรานี้เต็มไปด้วยผู้คนซึ่งมีความเมตตากรุณาเป็นเรือนใจ โลกนี้ก็จะมีแต่ความสุขสวัสดีมีชัย การเบียดเบียน มุ่งร้ายทำลายกัน การสงครามทั้งหลาย ก็จะไม่เกิดขึ้น หรือเกิดขึ้นก็น้อยมาก ดังนั้น การแผ่เมตตาจึงเป็นศิลปะในการอยู่ร่วมกันในโลกอย่างสันติสุข...ว.วชิรเมธี
ผู้เขียนเห็นว่า สังคมทุกวันนี้ มีแต่การแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ฝ่ายตรงข้ามคือศัตรู
ในที่ทำงาน ก็มีฝักมีฝ่าย มีโกรธ มีเกลียด มีแค้น มีศัตรู
วันนี้มาเชิญชวนให้ แผ่เมตตา แผ่ให้คนที่เราไม่ชอบนั่นแหละ
เมื่อทำแล้ว ใครจะเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่เราเองจะมีความสุขขึ้น
[โพสต์ครั้งแรกที่ Gotoknow Blog Office 09 พฤศจิกายน 2553 13:15]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น