"เรามีเหตุผลเสมอเวลาเราเกลียดใคร"
นิกกับพิม
ว.ณ ประมวญมารค
จิตใจของผู้คนมีตัวกำกับเพียงจากสองประการ
หนึ่งคือกำกับด้วยเหตุผล ผู้คนจะทำหรือไม่ทำสิ่งใดย่อมต้องทบทวนว่า เหตุใดจึงต้องทำสิ่งนั้น จะทำไปเพื่ออะไร จะสำเร็จหรือไม่ ด้วยวิธีการอย่างไร มีปัจจัยสนับสนุนเพียงพอมากน้อยแค่ไหน
เมื่อมีเหตุผลครบถ้วน ก็จำต้องทำ แม้จิตใจไม่พึงปรารถนา ก็ยังจำเป็นต้องทำ
หากเหตุผลไม่เหมาะสม แม้อยากทำสิ่งนั้นเพียงใด ก็จำต้องยุติไว้
หนึ่งคือกำกับด้วยอารมณ์ ผู้คนจะทำหรือไม่ทำสิ่งใดย่อมมีอารมณ์ความรู้สึกว่าอยากทำหรือจำใจต้องทำ ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจะมีคุณภาพเพียงใด จึงอยู่ที่อารมณ์ความรู้สึก
แม้มีจิตใจอยากทำ แม้ไม่มีเหตุผล ผู้คนก็จะดันทุรังทำ และไม่คำนึงว่าผลสุดท้ายจะเป็นเช่นไร
แต่หากจิตใจไม่อยากทำ แม้มีเหตุผลความจำเป็นต้องทำ ก็จะทำไปเพียงจำใจ
เมื่อไม่สบด้วยจิตใจ ผู้คนจะพยายามหาเหตุผลมาประกอบ เพื่อเยียวยาจิตใจ
ต้นเรื่อง
เรื่องราวของหนุ่มสาวชาวไทยที่ไปพบกันในร้านขายสุนัขที่เมืองซูริค สวิสเซอร์แลนด์ ต่างคนต่างซื้อสุนัขคนละตัว ได้ชื่อว่า นิก และ พิม ต่อมาทั้งสองต่างแยกย้ายกันไป เป็นที่มาของจดหมายของสุนัขที่มีถึงกันแทนความคิดถึงของหนุ่มสาวที่มีเข้าใจคลาดเคลื่อนกัน จดหมายจะเป็นสื่อรักดังนิยายทั่วไปหรือไม่
Quote ที่น่าสนใจเพิ่มเติมจากหนังสือเล่มนี้
"ความรักมักไม่มีเหตุผล ไม่เหมือนความเกลียด เรามีเหตุผลเสมอเวลาเราเกลียดใคร"
"มนุษย์เราน่ะไม่ดีเสมอไปดอก อย่างบ้าที่พอจะนับได้เขาว่าตั้ง 500 จำพวกเข้าไปแล้ว"
จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น