วันพุธที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2564

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(ปริศนาฟันมรณะ)


"ถ้าไม่มีอะไรดี ๆ จะพูด ก็ไม่ควรพูดเสียเลยดีกว่า"

ปริศนาฟันมรณะ
Colin Cotterill-ขจรจันทร์

คนพูดเพื่อสื่อสาร เมื่อต้องการส่งข้อมูลสำคัญไปยังคนฟัง
คนฟังจะรับรู้แลเข้าใจได้ มิได้อยู่ที่คนฟังหากอยู่ที่คนพูด

แม้เรื่องราวเดียวกัน หากต่างคนฟังอาจต้องพูดต่างกัน
คนพูดต้องจึงรู้ตัวเสมอว่ากำลังต้องการสื่อสารกับผู้ใด

สำเนียงแลท่าทางเป็นองค์ประกอบของอารมณ์ความรู้สึก
คนพูดจึงต้องรู้ตัวเสมอว่ากำลังต้องการสื่อสารสิ่งใด

หากคนพูดมิได้คำนึงว่าคนฟังเป็นใคร
หากคนพูดมิได้คำนึงว่าต้องการสื่อสารสิ่งใด
หากคนพูดมิได้คำนึงว่าคนฟังจะรับรู้หรือไม่
หากคนพูดมิได้คำนึงว่าคนฟังจะมีอารมณ์ร่วมรู้สึกหรือไม่
ก็เป็นเพียงการพูดเจื้อยแจ้ว พูดไร้สาระ พูดแบบนกแก้วนกขุนทอง


ต้นเรื่อง

ปริศนาฟันมรณะผลงานของ Colin Cotterill นักเขียนชาวอังกฤษผู้หลงใหลวัฒนธรรมเอเชีย  ผู้เขียน แผนซ้อนซ่อนศพ เป็นซีรีย์นิยายสืบสวนสอบสวน นักสืบแห่งประเทศลาว ดร.สิริ ไพบูน แพทย์นิติเวชวัย 72 ปี  ต้องใช้สมองอันชาญฉลาด และความสามารถพิเศษ
เพื่อไขคดี ฆาตกรรมต่อเนื่องหนึ่ง สนุกตื่นเต้นเร้าใจ

หมายเหตุ
จินตนาการจากเพื่อนเฟสบุ้คบางคน

@Manop Chompoo
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง

@Snow Pakdeeto
ถ้าไม่มีอะไรที่จะรายงาน ก็ไม่ด้องรายงาน


จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด





ไม่มีความคิดเห็น: