จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด(แผ่นดินเถื่อน)

"การชักปืนยังไม่สำคัญเท่าการยิงให้ถูกเป้า"

แผ่นดินเถื่อน

หลุยส์ ลามัวร์-คุณเสริม

ผู้บริหารองค์กร มีทั้งที่เป็นคนเก่งและคนไม่เก่ง มีทั้งที่เป็นคนฉลาดและคนโง่

คนเก่งไม่ต้องอวดเก่ง เพราะผลงานย่อมเป็นตัวพิสูจน์

หลายคนโอ้อวด แต่สุดท้ายผลงานไม่สำเร็จ ท่าดีแต่ยิงไม่ถูกเป้า

ผู้บริหารที่อวดเก่งจึงเป็นคนโง่

ผู้บริหารที่เก่งและฉลาด ย่อมพยายามแสวงหาคนเก่งหรือพยายามพัฒนาผู้อื่นให้เก่ง เพื่อมาช่วยคิดช่วยทำ

ผู้บริหารที่ไม่เก่งแต่ฉลาด ก็พยายามแสวงหาคนเก่ง เพื่อมาช่วยคิดช่วยทำ

มิต้องถามถึงผู้บริหารที่ไม่เก่งแถมยังโง่ นั่นอาจเป็นเคราะห์กรรมขององค์กร

ต้นเรื่อง

แผ่นดินเถื่อน คุณเสริม แปลจากเรื่อง To Time A Land ของ หลุยส์ ลามัวร์ เรื่องราวของ เด็กกำพร้าจากกองเกวียนที่กลายเป็นนักเลงปืน เป็นชีวิตมือปืน ที่มไม่ใช่แค่การเข่นฆ่า หากยังมีเรื่องของสัจจะธรรมของการดำรงชีวิตของมนุษย์

จินตนาการจากการอ่าน ช่างเพริศแพร้วยิ่งกว่าสิ่งใด