อันทัพสัทธาสูรซึ่งยกมา
โยธาเพียบพื้นแผ่นดินไหว
แต่ข้าผู้เดียวจะชิงชัย
ถ่ายเทเห็นไม่ทันการ
จะขอองคตหลานอินทร์
กับกระบินทร์ห้าร้อยทวยหาญ
ไปด้วยจะได้ช่วยรอนราญ
ผ่านฟ้าจงทรงพระเมตตา
หลังจากทศกัณฑ์โดนสุครีพ หนุมาน นิลนนท์ ทำลายพิธีบำเพ็ญตนให้กายสิทธิ จึงเชิญสหายชื่อท้าวสัทธาสูรผู้ครองกรุงอัสดงค์ กับวิรุญจำบังบุตรพญาทูษณ์ผู้เป็นนัดดามารบกับพระลักษมณ์พระราม พิเภกให้ข้อมูลว่าท้าวสัทธาสูรนั้นมีฤทธิ์มาก เทวดาทั้งหลายยังกริ่งเกรง พระพรหมให้พรไว้ว่าสามารถขออาวุธจากเทวดาได้ หากเมื่อไรร้องขอเหล่าเทวาก็จะโยนอาวุธลงมาจากสวรรค์ ส่วนวิรุญจำบังนั้นก็สามารถหายตัวได้ทั้งตนและม้า ควรให้หนุมานไปดักคอยรับอาวุธที่เทวดาจะโยนลงมาให้ท้าวสัทธาสูร พระรามมอบหมายให้หนุมานไปดำเนินการ หนุมานร้องขอต่อพระรามว่า ทัพสัทธาสูรยกมาจำนวนมากเกรงว่าตนผู้เดียวจะไม่สามารถรับได้ทันการจึงจะขอนำเอาองคตและทีมทหารวานรอีกห้าร้อยไปช่วยกัน
การทำงานในองค์กร
เมื่อเห็นว่าภาระงานมาก ทำผู้เดียวไม่ไหว
เมื่อเห็นว่าภาระงานมาก งบประมาณไม่เพียงพอ
เมื่อเห็นว่าภาระงานมาก ทรัพยากรไม่เพียงพอ
เมื่อเห็นว่าภาระงานมาก เวลาไม่ทันการ
พึงรู้จักขอคนเพิ่ม ของบประมาณเพิ่ม ขอทรัพยากรเพิ่ม ขอเวลาเพิ่ม
เมื่อเห็นว่าอาจมีข้อขัดขวางในกระบวนงาน
พึงขอเงื่อนไขในการปลดข้อขัดขวาง
มิใช่คิดแต่เอาหน้า ดันทุรังรับงานไปดำเนินการ เกิดปัญหาก็มิอาจแก้ไขได้
เมื่อเกิดปัญหา ย่อมเดือดร้อนผู้ร่วมงานอื่น
เมื่อเกิดปัญหา ย่อมเดือดร้อนทั้งผู้บังคับบัญชาแลผู้ใต้บังคับบัญชา
อย่าพึงเป็นคนเอาแต่หน้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น