๑๓๑
อันเกิดมาเป็นทหารทำการสงคราม
แม้มิตายก็จำต้องบาดเจ็บเป็นประเพณี
สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 51
เล่าปี่ตั้งทัพอยู่ที่ด่านโปยสิก๋วน ม้าเลี้ยงถือหนังสือมาจากขงเบ้ง
รายงานว่า เมืองเกงจิ๋วนั้นอยู่เย็นเป็นสุข หาอันตรายมิได้ ขงเบ้ง
ดูดาวแล้วเห็นว่า อันตรายอาจมีแก่แม่ทัพนายกอง ให้เล่าปี่ระมัด
ระวังตัวอย่าได้ประมาท เล่าปี่จึงปรึกษากับบังทองว่า เห็นควรจะ
ยกทัพกลับเมืองเกงจิ๋วเพื่อไปหารือกับขงเบ้งก่อนจะดีหรือไม่
บังทองคิดว่าขงเบ้งมีใจริษยา จึงบอกว่าไม่เห็นด้วย หากแต่เล่าปี่
ควรจะเร่งยกทัพเข้าตีเสฉวน และเสนอเล่าปี่ว่า เส้นทางที่จะเข้าตี
เสฉวนนั้นมีสองทาง ตนอาสาไปทางเล็ก ให้เล่าปี่ยกไปทางใหญ่
เล่าปี่แย้งว่า เมื่อคืนฝันร้ายว่าโดนเทพยดาเอากระบองตีที่แขนซ้าย
เจ็บปวดเป็นกำลัง กริ่งใจอยู่ว่าจะมีอันตรายแก่คนใกล้ชิด ให้บังทอง
ยกไปทางใหญ่ ส่วนตนจะยกไปทางเล็กเอง บังทองจึงว่า
อันเกิดมาเป็นทหารทำการสงคราม แม้มิตายก็จำต้องบาดเจ็บ
เป็นประเพณี เหตุใดเล่าปี่จะมาวิตกกับความฝันไม่อันควร
ในราชการสงคราม มิตายก็บาดเจ็บ
นักรบ รบอย่างเต็มกำลังความสามารถ
เมื่อตายจากสงคราม ย่อมได้รับการยกย่อง
นักรบ รบอย่างเต็มกำลังความสามารถ
เมื่อบาดเจ็บจากสงคราม ย่อมได้รับการชื่นชม
สงครามอาจมีชนะ อาจมีแพ้พ่าย
ไม่ว่าผลของสงครามจะเป็นเช่นไร
นักรบที่รบอย่างเต็มกำลังความสามารถ
มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้ ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์ แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุ บาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่ านอยู่ได้ตั้งสามจบ
นักรบที่รบอย่างเต็มกำลังความสามารถ
ย่อมได้รับการยกย่องชื่นชม
บางคน แม้สงครามพ่ายแพ้ ก็ได้รับการยกย่อง
บางคน แม้สงครามชนะ ก็โดนดูหมิ่นเหยียดหยาม
บางคน แม้สงครามพ่ายแพ้ ก็ได้รับการยกย่อง
บางคน แม้สงครามชนะ ก็โดนดูหมิ่นเหยียดหยาม
ยกย่องหรือเหยียดหยาม
อยู่ที่ รบเต็มกำลังความสามารถหรือไม่
การทำงานก็เช่นกัน
ไม่ว่าผลของงานจะสำเร็จหรือไม่
คนที่มุ่งทำงานอย่างเต็มกำลังความสามารถ
การทำงานก็เช่นกัน
ไม่ว่าผลของงานจะสำเร็จหรือไม่
คนที่มุ่งทำงานอย่างเต็มกำลังความสามารถ
ย่อมได้รับการยกย่องชื่นชม
สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้
ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊ กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย
ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้
ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้ งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตั วละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว
มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น