พึ่งพิง

๑๒๐

แต่นกยังมีกิ่งไม้จับ เกิดมาเป็นคนไม่มีที่อยู่ก็น่าสมเพศ

สามก๊ก เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ตอนที่ 49

เมื่อเล่าเจี้ยงหลงกลเตียวสง ให้หวดเจ้งถือหนังสือ

ไปหาเล่าปี่ที่เมืองเกงจิ๋ว เชื้อเชิญเล่าปี่เข้าเมืองเสฉวน

ระหว่างเสพย์สุราอยู่เล่าปี่รำพึงกับหวดเจ้งว่า
ทุกวันนี้ตนเองอาภัพนัก ต้องยืมเมืองเขาอยู่

แต่นกยังมีกิ่งไม้จับ เกิดมาเป็นคนไม่มีที่อยู่ก็น่าสมเพศ

นกเมื่อบินไปกลางอากาศ
ยามหมดแรง ย่อมหากิ่งไม้จับพึ่งพิง
คนเมื่อเดินทางยามค่ำคืน
ย่อมต้องหาที่พักอาศัยพึ่งพิงหลับนอน

ในที่ทำงาน ก็ต้องมีที่พึ่งพิง

คนทำงาน ต้องมีงานเป็นของตนเอง
คนทำงาน ต้องมีงานที่ตนรับผิดชอบ
ทำงานที่ตนรับผิดชอบ
ทำได้ ก็เป็นผลงานที่ภาคภูมิใจ
ทำไม่ได้ ก็จะได้รู้ระดับความสามารถของตน
เรียนรู้บนงานของตน เพื่อพัฒนาตนเอง

งานของตน คือที่พึ่งพิงแห่งตน
งานของตน คือที่พึ่งพิงแห่งผู้อื่น

คนทำงาน จึงเป็นคนที่ คนอื่นพึ่งพิงได้
คนทำงาน จึงเป็นคนที่ ผู้ใต้บังคับบัญชาพึ่งพิงได้

คนทำงาน จึงเป็นคนที่ ผู้บังคับบัญชาพึ่งพิงได้

คนทำงานดี ยิ่งมีงานรับผิดชอบมาก
คนทำงานเก่ง ยิ่งมีงานรับผิดชอบล้นมือ

ยิ่งมีงานรับผิดชอบมาก

ยิ่งมีงานรับผิดชอบล้นมือ
ผู้บังคับบัญชาก็ยิ่งไว้วางใจ

มอบงานใหม่ให้เพิ่มเติม

มีแต่คนเจ้าปัญหา จึงถูกลิดรอนงาน

ดังกิ่งไม้ที่ถูกลิดกิ่งใบ

จนแม้นกก็อาศัยจับพึ่งพิงไม่ได้
กิ่งไม้ที่แม้นกยังพึ่งพิงไม่ได้ ย่อมไม่มีประโยชน์

ไม่มีงานทำ ย่อมไม่สามารถเป็นที่พึ่งพิงของผู้ใด
คนที่ไม่สามารถเป็นที่พึ่งพิงให้ใครได้เลย
จะมีศักดิ์ศรีในตนเองได้อย่างไร

สามก๊ก อ่านสามจบ ยังคบได้

มีคำกล่าวล่ำลือถึงความเป็น สุดยอดตำราทางยุทธศาสตร์ ของ สามก๊ก ว่า อ่านสามจบคบไม่ได้  ฟังดูก็ไม่เชิงว่าจะเป็นการนิยมยกย่องสักเท่าไร เพราะเหตุที่คบไม่ได้ มิใช่ว่าจะเป็นคนเก่งกล้าสามารถ แต่หากจะเป็นคน เจ้าเล่ห์แสนกล ด้วยสามก๊กนั้นเต็มไปด้วยกลอุบาย หรือที่คบไม่ได้อาจเป็นเพราะ ท่าทางจะเป็นคนโง่เหลือกำลัง ที่ทนอ่านอยู่ได้ตั้งสามจบ

ผู้เขียนเองก็นับว่าอ่านสามก๊กมามากกว่าสามจบ ทั้งฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) ฉบับ วรรณไว พัธโนทัย ฉบับ ยาขอบ และฉบับ มรว.คึกฤทธิ์ ปราโมช อ่านแล้วก็ลืม ลืมแล้วก็อ่าน อ่านทุกครั้งก็สนุกทุกครั้ง ไม่วิเคราะห์ไม่คิดมากให้เสียเวลา อ่านเอาสนุก อ่านเป็นนิยาย

ก็คนเขียนเขาเขียนเป็นนิยาย จะไปอ่านเอาสาระทำไมกัน หาก หลอกว้านจง ผู้ประพันธ์ รู้เข้าก็คงจะงุนงงเป็นยิ่งนักที่สามก๊กกลายเป็นตำราพิชัยสงคราม ตำราการบริหารเชิงยุทธศาสตร์ ไปได้

ผู้เขียนฟัง อาปา เล่าเรื่องสามก๊กให้ฟังมาตั้งแต่เด็ก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องไหวพริบของตัวละครต่างๆในสามก๊ก ซึ่งก็เป็นเหตุทำให้ผู้เขียนสนใจอ่านสามก๊กเพื่อไปค้นหาข้อความที่อาปาเล่า ฉบับแรกที่อ่านก็เป็นฉบับ เจ้าพระยาพระคลัง(หน) เล่มใหญ่หนาที่บ้านอาโกว 

มานึกได้วันหนึ่งว่า น่าจะลองอ่านสามก๊กใหม่อีกสักหน คราวนี้จะลองอ่านแบบ อ่านเอาเรื่อง อ่านตรงที่คนอื่นเขาไม่อ่านกัน เพื่อยืนยันว่าอ่านอีกกี่จบก็น่าจะ ยังคบได้