เราได้ยินคนจำนวนไม่น้อยบ่นว่า ฉันมันคนโบราณ ใช้ไม่เป็นหรอกคอมพิวเตอร์ ต้องให้เด็กๆโน่น ฉันมันแก่แล้วตามเด็กตามยุคตามสมัยไม่ทัน เด็กๆฟังแล้วมันให้ห่อเหี่ยวในหัวใจเต็มที
จริงหรือ ที่คนโบราณกับคอมพิวเตอร์มันไปด้วยกันไม่ได้
จริงหรือ ที่คนแก่เรียนรู้คอมพิวเตอร์ไม่ไหวแล้ว
จริงหรือ ที่ต้องเด็กๆเท่านั้นทำงานด้วยคอมพิวเตอร์
มีคนโบราณอีกมากมายที่สนใจคอมพิวเตอร์ ใน กทม.มีชมรมสอนคอมพิวเตอร์ให้ผู้สูงอายุ (OPPY – Old People Playing Young) ป้าของผู้เขียนเอง อายุมากกว่า 70 ปี นั่งถอดไพ่ solitaire ในคอมพิวเตอร์
เรากลัวมันมากไปหรือเปล่า หรือเราหาข้ออ้างให้กับตัวเอง คอมพิวเตอร์ไม่มีอะไรมากไปกว่า เครื่องใช้ไฟฟ้าในบ้านชิ้นหนึ่ง เมื่อก่อนเราไม่รู้จักหม้อหุงข้าวไฟฟ้า ก็คิดว่ามันจะใช้ได้อย่างไร ปัจจุบันไม่เห็นคนแก่คนเฒ่าคนไหน บอกว่าใช้หม้อหุงข้าวไฟฟ้าไม่เป็น เจอแต่คนแก่หุงข้าวด้วยหม้อหุงข้าวเช็ดน้ำไม่สุกเสียแล้ว ต่อมามีเครื่องไมโครเวฟ ผู้เขียนก็เห็นคนโบราณทั้งหลายทำอาหารด้วย เวฟ ตั้งโปรแกรมต่างๆตามเมนูได้ทุกอย่าง
หรือเราคิดมากเกินไป คิดว่าต้องรู้จักฮาร์ดแวร์ ซอฟท์แวร์ ทุกอย่างโดยละเอียด จึงจะใช้คอมพิวเตอร์เป็น
เราไม่เห็นจะต้องรู้ว่าเครื่อง ATM มันจะมีขั้นตอนหรือกระบวนการทำงานอย่างไร เราทำตามที่หน้าจอมันสั่งก็พอ บอกให้แหย่(บัตร) ก็แหย่ บอกให้กด(ปุ่ม) ก็กด เดี๋ยว(เงิน)ก็ไหลออกมา บอกให้ดึง(บัตร)ออก ก็ดึงออก ไม่เห็นต้องรู้อะไรในซอพท์แวร์ของมัน
อย่าบอกนะว่าทุกวันนี้ยังต้องคอยมองว่ามีใครอยู่ใกล้ๆเวลาจะเข้าตู้ ATM ไม่ใช่กลัวใครจะมาปล้นมาจี้หรอก จะวานกดเงินให้ที
คอมพิวเตอร์ไม่มีอะไรยากเย็น
แค่เสียบปลั๊ก เปิดสวิทช์ จนหน้าจอมันเปิด จับเจ้าหนูตัวเล็กๆ (mouse) ไว้ในอุ้งมือ เลื่อนเอาลูกศรไปจ่อตรงที่เราอยากรู้ กดปุ่ม คลิก คลิก เกมส์ หรืองานที่ต้องการก็โผล่มาให้เห็น เลื่อนเจ้าหนูไปเรื่อยๆ เอาลูกศรไปจิ้มๆ แทงๆ ตามที่อยากรู้ คลิก คลิก ไปเรื่อยๆ ใช้แป้นพิมพ์ (key board) ช่วยบ้างเป็นบางครั้งบางคราว กดๆ จิ้มๆ ผิดบ้าง ถูกบ้าง ไม่เห็นมีอะไร อย่างมากก็เครื่องเสีย (มันไม่เสียง่ายนักหรอก ถึงเสียก็มีคนแก้ไขได้)
เริ่มง่ายๆก่อน เริ่มที่เกมส์ หรือโปรแกรมสำเร็จรูปทั้งหลาย ไม่ต้องไปเรียนรู้หรอกครับว่าคอมพิวเตอร์คืออะไร CPU คืออะไร RAM คืออะไร เรามันประเภท user ใช้อย่างเดียว
เหมือนขับรถยนต์ ไม่เห็นต้องรู้เลยว่า คาร์บูเรเตอร์คืออะไร บ่าวาว์วมันอยู่ตรงไหน………. ขอให้แหย่กุญแจไขสวิทช์ได้ ก็ขับออกไปได้ มีปัญหาก็เรียกช่างมาดู
เมื่อรู้จักการใช้แล้ว วันหลังค่อยมาเรียนรู้ เครื่องมันก็ยังตั้งอยู่ตรงหน้าเรา ไม่ไปไหน อยากใช้โปรแกรมอะไร ก็เรียนรู้โปรแกรมนั้น ไม่ต้องอายใคร มีคนอีกตั้งหลายล้านที่ไม่รู้จักโปรแกรมที่เรากำลังเล่นหรือ
ใช้งานอยู่ (อาจบางที ก็มีแต่ไอ้คนเขียนโปรแกรมกับเรา 2 คน เท่านั้นแหละที่รู้)
จะเริ่มได้หรือยังละขอรับท่านผู้ชรา (ทางความคิด)
นานาประเทศล้วน นับถือ
รู้ไม่รู้หนังสือ ฝึกได้
ใครเกลียดคอมพิวเตอร์คือ คนป่า
ใครเยาะคอมพิวเตอร์ไซร้ แน่แท้ คนดง
หมายเหตุ
สำหรับท่านที่ใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ร่วมกันหลายคน เมื่ออ่านบทความนี้จบ กรุณาสำรองข้อมูลของท่านไว้ในที่ปลอดภัย เพราะเครื่องมันอาจจะเสียบ่อย โดยเฉพาะเมื่อมีคนโบราณอยู่ด้วย(ฮา)
[พิมพ์ครั้งแรก ว.๘ เมื่อ ๒๘-๐๘-๒๕๔๓]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น